Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mk 13,13 Będziecie u wszytkich w nienawiści dla imieniá mego, lecz ktory dotrwa áż do końcá, ten będzie wybáwion.

Mk 13,15 Ten zásię ktory będzie ná domu, niech nie schodzi do domu, áni wchodzi áby miał co wziąć z domu swego.

Mk 13,17 Biádá tedy niewiástam brzemiennym i dziatkam ssącym ná ten czás.

Mk 13,30 Zaprawdęć wam powiedam, Żadnym sposobem nie przeminie ten wiek aż gdyby wszytki ty rzeczy były uczynione.

Mk 13,34 Jáko ten ktory idzie precz zostawiwszy dom swoj, á dawszy moc służebnikom swym, káżdego nád swą robotą, á wrotnemu rozkazawszy áby czuł

Mk 14,36 I mowił, Abbá Ojcze, wszytkoć tobie jest podobne, przenieś ode mnie ten kubek, wszákże nie to co ja chcę, ále co ty chcesz.

Mk 14,44 A ten co go wydał, dał im był znák społeczny, mowiąc, Ktoregoć jakolwiek pocáłuję, tenci jest, imajcież go á wiedźcie bezpiecznie.

Mk 14,58 My słyszelichmy gdy mowił, Ja rozwálę Kościoł ten ktory jest rękámi zbudowány, á w trzech dnioch iny nie ręką uczyniony zbuduję.

Mk 15,39 Co gdy widział setnik ktory stał przeciwko jemu, iż tak z wołániem wypuszczał duchá, rzekł, Zaprawdę człowiek ten był Syn Boży.

Mk 15,46 Ten kupiwszy prześcieradło, i zjąwszy go, uwinął w prześcierádło, i położył w grobie ktory był wykopan w opoce, i zátoczył kámień do drzwi grobowych.

Łk 1,36 A otoć Elżbietá krewna twa, i sáma poczęłá syná w starości swej, á już ten jest miesiąc szosty, onej ktorą nazywano niepłodną.

Łk 2,2 (A ten pierwszy popis był za starosty Syryjskiego Cyrenjusza).

Łk 2,12 I będziecie ten mieć znák, znajdziecie niemowiątko uwinione w pieluszki, i leżące w żłobie.

Łk 2,27 Ten z nátchnienia Duchá świętego przyszedł do kościołá, á gdy rodzicy wwiedli dzieciątko Jezusá áby zań uczynili wedle zwyczáju zakonnego.

Łk 2,34 I błogosłáwił im Symeon, mowiąc do Máryjej matki jego, Oto ten położon jest ná upad i ná powstánie wielu ich w Izráelu, i ná znák ktoremu się sprzeciwić będą.

Łk 4,22 Wszyscy tedy dawáli mu swe świádectwo, dziwując się onym słowam pełnym wdzięczności, ktore pochodziły z ust jego, a mowili, Izaż ten nie jest syn Jozefow?

Łk 5,21 Tedy poczęli myślić Doktorowie i Fáryzeuszowie, mowiąc, I coż zacz jest ten co mowi bluźnierstwá? i ktoż może odpuścić grzechy jedno sam Bog?

Łk 7,3 Ten gdy się osłyszał o Jezusie, posłał k niemu stársze Żydowskie, prosząc go áby przyszedł á rátował sługę jego.

Łk 7,19 Posłał je do Jezusá, mowiąc, Ty żeś jest ten ktory przyjć miał, czyli drugiego czekać będziemy?

Łk 7,20 Gdy tedy przyszli do niego mężowie oni, rzekli, Jan krzciciel posłał nas do ciebie, mowiąc, I tyżeś jest ten ktory miał przyjć, czyli drugiego czekáć będziemy?