Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: á (1593)

Wystąpienia 61-80 z 1173

Mt 13,34 To wszytko mowił Jesus przez podobieństwá do rzeszej: á krom podobieństwá nie mowił im:

Mt 13,41 pośle Syn człowieczy ánioły swoje, á zbiorą z krolestwá jego wszytkie pogorszenia, i te ktorzy czynią niepráwość:

Mt 13,44 Podobne jest krolestwo niebieskie skárbowi skrytemu ná rolej: ktory nálazszy człowiek, skrył. á z rádości jego odchodzi, i wszytko co ma przedáje, á onę rolą kupuje.

Mt 13,47 Zásię podobne jest krolestwo niebieskie niewodowi zápuszczonemu w morze, á z káżdego rodzáju ryb zgromadzájącemu.

Mt 13,48 ktory, gdy się nápełnił, wyciągnąwszy, á ná brzegu usiadszy wybráli dobre w naczynia, á złe precz wyrzucili.

Mt 13,55 Izaż ten nie jest syn cieśle? Izaż mátki jego nie zową Máryja, á brácią jego, Jákub i Joseph i Symon i Judás:

Mt 13,57 I gorszyli się z niego. A Jesus rzekł im: Nie jest Prorok beze czci jedno w ojczyznie swojej, á w domu swoim.

Mt 14,11 I przyniesiono głowę jego ná misie: á oddano dziewce, i odniosłá ją mátce swojej.

Mt 14,13 Co usłyszawszy Jesus, ustąpił z_onąd w łodzi, ná mieśce puste osobno: á usłyszawszy rzesze, szły zá nim z miast pieszo.

Mt 14,15 A gdy był wieczor, przystąpili k niemu uczniowie jego, mowiąc: Puste jest to mieśce, á godziná już minęłá: rozpuść te rzesze, áby odszedszy do miásteczek, kupili sobie żywności.

Mt 14,17 Odpowiedzieli mu: Nie mamy tu jedno pięcioro chlebá á dwie rybie.

Mt 14,19 A rozkazawszy rzeszam usieść ná trawie, wziąwszy ono pięcioro chlebá i dwie rybie, pojźrzawszy w niebo błogosłáwił, á łamiąc dawał uczniom chleb, á uczniowie rzeszam.

Mt 14,22 A Jesus zárázem rozkazał uczniom wstąpić w łodź, á uprzedzić go do drugiego brzegu, áżby rozpuścił rzesze.

Mt 14,24 á łodź ná śrzodku morzá wáły srodze tłukły. ábowiem był wiátr przeciwny.

Mt 14,30 A widząc wiátr gwałtowny, zlękł się: á gdy począł tonąć, záwołał mowiąc: Pánie, záchowaj mię.

Mt 15,10 A wezwawszy do siebie rzeszej, rzekł im: Słuchajcie á rozumiejcie.

Mt 15,18 Ale ktore rzeczy z ust wychodzą, z sercá pochodzą, á one pokaláją człowieká.