Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mt 15,18 Záś co wychodzi z ust, z sercá pochodzi i to máże człowieká.

Mt 15,32 Zaś Jezus przyzwawszy uczniow swych rzekł: Rozlitowałem się nád tłuszczą, iż już trzy dni przy mnie trwáją, á nie máją co jeść, á odpuścić ich ná czczo nie chcę, by snać nie poustawáli ná drodze.

Mt 15,37 I jedli wszytcy i nájedli się, i nábráli co zbyło ułomkow siedm koszow spełná.

Mt 16,8 Wiedząc záś Jezus rzekł im: Co rozmyślacie w sobie máłowierni, iż chlebow nie wzięliście?

Mt 16,23 On zaś obrociwszy się rzekł Piotrowi: Idź w tył mnie Szátánie. Zawadą mi jesteś, iż nie rozumiesz co Boże, ále co człowiecze.

Mt 16,26 Co bo pomoże człowiek, chociaby świát wszystek zyskał, á duszę by swoję uszkodził? Albo co da człowiek zamiáną, za duszę swoję?

Mt 17,25 Mowi. Ták. A gdy wszedł do domu, uprzedził go Jezus mowiąc: Co się tobie zda Symonie? Krolowie ziemscy od ktorych biorą cłá álbo czynsz? Od Synowli swych, czy-li od cudzych?

Mt 18,11 Przyszedł bo syn człowieczy zbáwić co było zginęło.

Mt 18,12 Co się wam zda? Jeśliby było u ktorego człowieká sto owiec, i zábłądziłáby jedna z nich, nie zostáwia-li dziewiącidziesiąt dziewiąci ná gorach i szedszy szuka błędnej?

Mt 18,31 Ujrzawszy záś towárzysze jego co się działo, zásmucili się wielce, i przyszedszy powiedzieli pánu swemu wszytko co się działo.

Mt 19,6 Ták iż już nie są dwoje, ále ciáło jedno. Co przeto Bog złączył, człowiek niech nie rozłącza.

Mt 19,12 Są bo rzezáńcy, ktorzy z żywota mátki ták się rodzili. I są rzezáńcy co rzezáni od ludzi. I są rzezáńcy, ktorzy się urzezáli sami dla Krolestwá niebieskiego. Kto może przyjąć niech przyjmuje.

Mt 19,16 A oto jeden przyszedszy rzekł je(mu): Uczycielu dobry, co dobre(go) uczynię, ábym miał żywot wieczny? On záś rzekł jemu:

Mt 19,17 Co mię mowisz dobrym? Nikto dobry, tylko jeden, Bog. Jeśli záś chcesz wniść do żywotá: záchowaj przykazánia.

Mt 19,20 Mowi mu młodzieniec: wszego tego strzegłem z młodości mojej, co jeszcze zbywa?

Mt 19,28 Záś Jezus rzekł im: Prawdziwie mowię wam, iż wy co zá mną idziecie, w odrodzeniu, gdy siędzie syn człowieczy ná stolcu sławy swej, siędziecie i wy ná dwánáściu stolcách, sądząc dwánaście pokolenia Izraelowych.

Mt 20,4 Idźcie i wy do winnice mojej, á co by było spráwiedliwo, dam wam, á oni poszli.