Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mt 19,25 Co usłyszawszy uczniowie jego, zlękli się bárzo mowiąc, Ktoż tedy może być zbáwion?

Mt 20,4 I rzekł im, Idźcie i wy do winnice, á co by spráwiedliwe(go) było, dam wam.

Mt 20,7 Rzekli mu, Iż nas żaden nie nájął: Rzekł im, Idźcie i wy do winnice, á co by było spráwiedliwego, weźmiecie.

Mt 20,14 Weźmi co twego jest, á idź precz, chcęć ja temu ostátecznemu dáć jáko i tobie.

Mt 20,15 Izaż mi się nie godzi uczynić z moim co chcę? Abo oko twoje złościwe jest, iżem ja dobry?

Mt 20,24 Co gdy usłyszeli drudzy dziesięć, zá złe mieli onym dwiemá brátom.

Mt 20,32 A stánąwszy Jezus, záwołáł ich i rzekł, Co chcecie ábym wam uczynił?

Mt 21,3 A jeśliby wam co kto rzekł, powiedzcie iż Pan tych rzeczy potrzebuje, ábowiem zárázem pośle je.

Mt 21,4 A to się wszytko stało, áby się wypełniło co jest powiedziano przez Proroká mowiącego,

Mt 21,16 I rzekli mu, Słyszyszże co ci mowią? A Jezus rzekł im, Słyszę, Nie czytáliście nigdy, iż z ust niemowiątek i tych ktorzy ssą piersi, wykonałeś chwałę?

Mt 21,21 A odpowiedájąc Krystus, rzekł im, Záprawdę powiedam wam, jeślibyście mieli wiárę á nie wątpili, nie tylko to co się stáło z figowym drzewem uczynicie, ále też gdybyście tej gorze rzekli, Podnieś się á rzuć się w morze, zstánie się.

Mt 21,40 Gdy tedy przyjdzie pan winnice, co uczyni robotnikom onym?

Mt 22,7 Co usłyszawszy Krol, rozgniewał się, i posławszy wojska swe, wytrácił ony zabijacze, i miasto ich spalił.

Mt 22,17 Powiedz nam tedy, co się tobie zda, Godzi-li się dáć czynsz Cesárzowi, ábo nie?

Mt 22,21 Rzekli mu, Cesárski, Tedy powiedział im, Przeto oddawajcie Cesárzowi, co ná Cesárzá należy, a Bogu co jest Bożego.

Mt 22,22 Co usłyszawszy, dziwowáli się, A opuściwszy go poszli precz.

Mt 22,31 A o zmartwych_wstániu nie czytáliście, co wam powiedziano jest od Bogá, gdzie mowi,

Mt 22,42 Mowiąc, Co się wam zda o Krystusie? Czyj jest Syn? Rzekli mu, Dawidow.

Mt 23,20 Kto by przysiągł ná ołtarz, przysięga-ć nań, i ná wszytko co ná nim jest.