Słowo: abowiem (1593) 
Wystąpienia 61-80 z 146
Mk 14,56 Abowiem wiele ich przeciw jemu fałszywie świádczyli: lecz świádectwá zgodne nie były.
Mk 15,10 Abowiem wiedział iż go z zazdrości byli Arcykápłani wydáli.
Łk 1,15 Abowiem będzie wielki przed Pánem: winá i napoju pijánego pić nie będzie: i będzie nápełnion Duchem świętym jeszcze z żywotá mátki swej:
Łk 1,44 Abowiem oto jáko doszedł głos pozdrowienia twego do uszu moich, skoczyło od rádości dzieciątko w żywocie moim.
Łk 1,48 Iż wejrzał ná niskość służebnice swojej. Abowiem oto odtąd błogosłáwioną mię zwáć będą wszytki narody.
Łk 1,49 Abowiem uczynił mi wielkie rzeczy on ktory możny jest, i święte imię jego.
Łk 3,8 Czyńcież tedy owoce godne pokuty: á nie poczynajcie mowić, Ojcá mamy Abráhámá. Abowiem wam powiedam iż może Bog z tych kámieni wzbudzić syny Abráhámowi.
Łk 4,10 Abowiem nápisano jest że ániołom swym rozkazał o tobie, áby cię strzegli:
Łk 5,9 Abowiem go było zdumienie ogárnęło, i wszytkie co przy nim byli, z onego połowu ryb, ktory pojmáli.
Łk 6,43 Abowiem nie jest drzewo dobre, ktore czyni złe owoce: áni drzewo złe, ktore czyni owoc dobry.
Łk 6,45 Człowiek dobry z dobrego skárbu sercá swego wynosi dobre: á zły człowiek, ze złego skárbu wynosi złe. Abowiem z obfitości sercá, ustá mowią.
Łk 7,5 Abowiem narod nász miłuje: i onże nam zbudował bożnicę.
Łk 7,28 Abowiem powiedam wam; Miedzy národzonemi z niewiast, żaden nie jest więtszy Prorok nád Janá krzcicielá. Lecz ktory mniejszym jest w krolestwie Bożym, więtszym jest niżli on.
Łk 8,17 Abowiem nie mász nic tájęmnego co by się objáwić nie miáło: áni skrytego co by poznano nie było, i ná jáśnią nie wyszło.
Łk 8,18 A przetoż pátrzcie jáko słucháć macie. Abowiem kto ma, będzie mu dano: á ktokolwiek nie ma, i to co mniema żeby miał, będzie od niego odjęto.
Łk 8,29 Abowiem rozkázował duchowi nieczystemu áby wyszedł od człowieká onego. Bo go od wiela czásow porywał, i chocia go wiązano łáńcuchámi i w pętách strzeżono, jednák zwiąski potárgawszy bywał zápędzon od czártá ná pustynie.
Łk 9,25 Abowiem coż sobie pomoże człowiek, by zyskał wszystek świát, á sam by siebie strácił, ábo sam siebie uszkodził?
Łk 9,48 i rzekł im; Ktobykolwiek przyjął to dzieciątko w imię moje, mnie przyjmuje: á ktokolwiek mnie przyjmuje, przyjmuje onego ktory mię posłał. Abowiem ktoć jest mniejszym miedzy wszystkimi wámi tenci jest więtszym.
Łk 11,10 Abowiem káżdy ktory prosi, bierze: á ktory szuka, znájduje: á kołácującemu będzie otworzono.
Łk 12,3 Abowiem coście w ciemnościách mowili, ná jáśniej słyszeć będzie: á coście w ucho mowili w zámknieniu, ná dáchách ogłoszono będzie.
