Słowo: abowiem (1577) 
Wystąpienia 61-80 z 146
Mk 9,6 Abowiem niewedział co mowił: bo przestrászeni byli.
Mk 9,31 Abowiem náuczał ucznie swe, i mowił im, iż syn człowieczy będzie wydan [w ręce ludzkie] i zamordują go: á zámordowány wstánie [dniá trzećiego.]
Mk 9,41 Abowiem ktożkolwiekby was nápoił kubkiem wody w imię moje, iżeśćie są Christusowi, amen powiedam wam, ze nie utráći zápłáty swej.
Mk 9,49 Abowiem káżdy ogniem będzie posolon, á káżda ofiárá będzie solą osoloná.
Mk 10,31 Abowiem wiele pierwszych będą poślednimi, á pośledni pierwszemi.
Mk 10,45 Abowiem i syn człowieczy nie przyszedł áby mu służono, ále żeby służył, i dał duszę swą okupem zá wielu.
Mk 11,32 Ale jeśli rzeczemy z ludzi: bali się ludu. [Abowiem wszyscy trzymáli o Janie iż] prawdziwie był prorokiem.
Mk 12,25 Abowiem gdy z martwych wstáną, áni się źemią, áni zá niąż wydáją: ále jáko ánjołowie oni ná niebiesiech
Mk 12,36 Abowiem sam Dawid powiedział przez duchá świętego, Rzekł pan pánu memu, śiądź po práwicy mojej, áżbym połozył nieprzujaćioły twoje podnożkiem nog twych.
Mk 13,6 Abowiem wieleć ich przyjdzie w imię moje, powiedájąc, iż ja jestem: á wiele ich zwiodą.
Mk 13,8 Abowiem powstánie narod przećiw narodowi, i krolestwo przećiw krolestwu. I będą miejscámi trzęśienia ziemie, i będą głody i zámieszánia: [początkić] to boleśći.
Mk 13,11 A gdy was wydáne wodzić będą, nie troszćiesz się przed tym cobyśćie mowili, áni rozmyślajćie: ále cokolwiek by wam było dano onej godziny, to mowćie: abowiem nie wy jesteśćie ktorzy mowićie, ále duch on święty.
Mk 13,19 Abowiem ty tám dni będa tákowym [ućiśnienim, jákie nie było od początku stworzenia] ktore stworzył Bog, áż do tąd, [áni będzie.]
Mk 14,5 Abowiem oná mogłá być przedána więcej niż zá trzystá groszy i rozdána ubogiem: i rozrzewnili się przeciwko niej.
Mk 14,56 Abowiem wiele ich przećiw jemu fałszywie świádczyli, lecz świádectwá zgodne nie były,
Mk 15,10 (Abowiem wiedzieli iż przez zazdrość wydáli go przedniejszy ofiárownicy.)
Łk 1,15 Abowiem będzie wielkim przed Pánem, á nie będzie pił winá áni sekár: i będzie nápełnion Duchem świętym jeszcze z żywotá mátki swej.
Łk 1,44 Abowiem oto jáko doszedł głos witánia twego do uszu moich, skoczyło z rádości dzieciątko w żywocie moim.
Łk 1,48 Iż wejzrzał ná podłość służebnice swojej. Abowiem oto odtąd szczęśliwą mię poczytáć będą wszytki narody.
Łk 3,8 Czynież tedy owoce godne uznánia: [á nie poczynajcie mowić sámi usietie,] Ojcá mámy Abráhámá. Abowiem wam powiedam, iż może Bog z tych kámieni wzbudzić dzieci Abráhámowi.
