Wystąpienia 61-80 z 153
Mk 6,14 Gdzie téż usłyszáł król Heród (abowiem się było *wsłáwiło] imię jego) i mowił że Ján chrćiciel z márwych wstał, i przetóż się *dziwy przezeń] dzieją.
Mk 7,21 Abowiem *ze wnątrz] z serca ludzkiego wychodzą myśli złé, cudzołostwa, porubstwa, zabijániá,
Mk 7,25 Abowiem usłyszáwszy o nim niewiasta ktoryj *dziewieczka ♣ miała ducha nieczyste(go), przyszedwszy przypadła do nóg je(go).
Mk 8,35 Abowiem kto by chciáł *duszę swoję] zachować, utraci ją, kto by zaś utracił duszę swoję dlá mnie a Ewanjelijéj, ten ją zachowá.
Mk 8,36 Abowiem co pomoże człowiekowi, jeśliby wszystek świat zyskáł, a *duszy swojéj źle udziałáł]?
Mk 9,39 A Jesus powiédziáł, nie zabraniájcie mu, Abowiem ci żaden nie jest ktory *by uczyniwszy dziw jaki] w imię moje ♣ mógł rychło źle mówić o mnie
Mk 9,49 Abowiem wszelki E ognięm bedzie solon, i *i] wszelka offaira solą *będzie] solona,
Mk 10,45 Abowiem i syn człowieczy, nie przyszedł aby mu służono, ale żeby służył i dáł *duszę] swoję [na] okup za wielé ich.
Mk 12,12 * A oni chcieli] go pojmać *ale] się bali rzeszyj, Abowiem pobáczyli że *ku] nim podobięństwo mówił, i poszli precz opuściwszy go,
Mk 13,19 Abowiem ci będą ony to dni, uciskięm, *ktory] nie był taki od początku stworzenia ktoré Bóg stworzył, aż do tego czasu, ani *dáj był]
Łk 1,15 Abowiem [on] wielkim będzie przed panęm, i nie będzie pił wina i picia ktoreby upajało a będzie napełnion ducha święte(go) jeszcze *z żywota] matki swojéj,
Łk 1,44 Abowiem oto, gdy *przyszedł] głos pozdrowienia twoje(go) w uszy moje, podskoczyło *z radości] dzieciątko w żywocie mojem,
Łk 1,48 Iż [on] wejrzał na E nędzny stán służebnice swojej, Abowiem oto, będą mię od *tego czasu] wszystki rodzaje błogosławioną powiedały.
Łk 3,8 Czyńcież tedy owoce *ktore by upamiętaniu] przystały, a nie poczynájcie mówić sami w sobie, ojca mamy Abrahamá, Abowiem ci wám powiedám, żeć może Bóg z kámienia oto tego nakrzesić *synów] Abrahamowi,
Łk 4,10 Abowiem ci napisáno jest, że Anjołum swoim przykaże o cię aby cię strzegli,
Łk 6,23 weselcie się dnia onego a skaczcie, Boć oto zápłata wasza, w niebiesiech obfitá [jest], Abowiem ci wedle tego, czynili prorokum ojcowie ich.
Łk 6,32 A jeślibyście miłowali ty ktorzy wás miłują jakáż wám dzięka [za to] jest? Abowiem ci i grzeeszni niłują ty, ktorzy jé miłują,
Łk 6,34 Jeślibyście téż pożyczáli tym od ktorych się odebrać nadziewacié, jakáż dzięka za to wám jest? Abowiem ci i grzészni pożyczają grzésznym, aby *rownie takiéż] odebrali,
Łk 6,38 Dawájcie a będzie wam dáno, Miarę dobrą, natłoczoną, i potrzęsioną, i *z wierzchem opływającym nasutą] dadzą w łono wasze, Abowiem tąż miarą ktorą mierzycie zasię wám odmierzono będzie.
Łk 6,44 Abowiem wszelkié drzewo z włásnego owocu bywa poznáwáno, Boć z ciernia nie zbierają fig, a ni *z krzéwiá] zejmują wina,