Wystąpienia 61-74 z 74
Jn 1,3 Wszytko się przez nie zstáło: á bez niego nic się nie zstáło co się zstáło.
Jn 1,14 A Słowo ono ciáłem się zstáło, i mieszkáło miedzy námi (i widzieliśmy chwałę jego, chwałę jáko jednorodnego od Ojcá) pełne łáski i prawdy. $
Jn 2,3 A gdy nie zstáło winá, rzekłá mátká Jesusowá do niego: Winá nie máją.
Jn 5,14 Potym go Jesus ználazł w kościele, i rzekł mu, Otoś się zstał zdrowym: nie grzeszże więcej, ábyć się co gorszego nie zstáło.
Jn 7,43 Zstáło się tedy rozerwánie dla niego miedzy rzeszą.
Jn 14,22 Powiedział mu Judás, nie on Iszkáryjot: Pánie, coż się zstáło, że nam objáwić masz, á nie świátu?
Jn 19,36 Abowiem się to zstáło áby się wypełniło pismo: Kości nie złamiecie z niego.
Mt 7,28 I zstáło się: gdy dokończył Jesus tych mow, zdumiewáły się rzesze nád náuką jego.
Mt 8,24 A oto wzruszenie wielkie zstáło się ná morzu, ták iż wáły łodź okrywáły, á on spał.
Mt 8,26 I rzekł im: Czemu bojáźliwi jesteście, máłowierni? Tedy wstawszy rozkazał wiátrom i morzu, i zstáło się uciszenie wielkie.
Mt 9,10 I zstáło się: gdy on siadł do stołu w domu, oto wiele celnikow i grzesznikow przyszedszy, siedzieli wespoł z Jesusem i z uczniámi jego.
Łk 6,49 Lecz ten ktory słucha á nie czyni, podobien jest człowiekowi ktory buduje dom swoj ná ziemi bez gruntu: o ktory otrąciłá się rzeká, i nátychmiast upadł: i zstáło się obálenie domu onego wielkie.
Łk 8,56 I zdumieli się rodzice jej: ktorym zákazał áby nikomu nie powiedáli tego co się zstáło.