Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: álbo (1572)

Wystąpienia 61-78 z 78

Łk 18,29 On záś rzekł im: Prawdziwie mowię wam, iż nikogo niemász kto opuścił dom, albo rodzice, álbo brácią, álbo żonę, álbo dzieci, dla krolestwá Bożego,

Łk 20,4 Krzczenie Johánowo z nieba li było, álbo z ludzi ?

Łk 20,22 Godzi li się nam Cesárzowi dań dáwáć, álbo nie?

Łk 22,27 Kto bo więtszy siedzący, álbo służący? Nie siedzący li? Ja záś w pośrodku was, jáko służący.

Jn 2,6 Były záś tám stągwie kámienne: sześć leżące, wedle oczyściánia żydowskiego, biorąc po dwie álbo po trzy báryły.

Jn 3,8 Duch kędy chce wieje, i głos jego słyszysz, ále nie wiesz skąd idzie, álbo gdzie odchodzi. Ták jest káżdy urodzony z duchá.

Jn 4,27 A tedy przyszli uczniowie je(go), i dziwowáli się, że z niewiástą mowił: Żaden jednák nie rzekł: czego szukasz, álbo co mowisz z nią.

Jn 6,19 Odpłynąwszy przeto jákoby stájań dwádzieściá pięć álbo trzydzieści, baczą Jezusá chodzącego po morzu, i blisko łodzi będącego, i zlękli się.

Jn 7,17 Jesli kto chce wolą jego czynić, pozna o náuce, Jesli z Bogá jest, álbo ja sam od siebie mowię.

Jn 7,48 Zali kto z książąt uwierzył weń álbo z Fáryzeuszow?

Jn 9,2 I spytáli go uczniowie jego, mowiąc Rábbi, kto zgrzeszył, ten li álbo rodzicy jego, iż się ślepym národził?

Jn 9,21 Jáko záś teraz widzi nie wiemy, álbo kto otworzył jego oczy, my nie wiemy, ma sam látá, jego pytajcie, sam o sobie powie.

Jn 13,29 Niektorzy bo mnimáli, ponieważ skrzynkę miał Judasz, iż mowi mu Jezus, kup czego potrzebujem ná święto, álbo ubogim áby co dał.

Jn 18,34 Odpowiedział Jezus: Od siebie ty to mówisz álbo inszy tobie powiedzieli o mnie?

Mt 1,0 Ewánjelijon álbo wesołe poselstwo wedle Mátheusza. Rozdział. 1.

Mk 1,0 Ewánjelijon álbo wesołe poselstwo wedle Márká. Rozdział 1.

Łk 1,0 Ewánjelijon álbo wesołe poselstwo wedle Łukaszá. Rozdział. 1.

Jn 1,0 Ewánielijon álbo wesołe poselstwo wedle Joháná ś. Rozdział. 1.