Słowo: álbo (1561) 
Wystąpienia 61-69 z 69
Jn 4,27 A tudzież przyszli zwolennicy jego, i dziwowáli sie iż z niewiástą gádáł, wszákże żaden nie rzekł: o co jej pytasz, álbo co z nią gádasz?
Jn 6,19 A gdy sie odwieźli jákoby ná pięć i dwádzieściá álbo trzydzieści stájánia, ujźrzeli Jezusá chodzącego po morzu, á iż przychodził blisko ku łodzi, i polękáli sie.
Jn 7,17 Będzieli kto chciał wolą jego czynić: dowie sie o náuce, jeśli z Bogá jest, álbo jeśli ja sam od siebie mowię.
Jn 8,14 Odpowiedział Jezus, i rzekł im: áczci ja świádectwo dáję sam o sobie, świádectwo moje jednák prawdziwe jest: bo wiem skądem przyszedł, i do_kąd idę, ále wy nie wiecie skąd przychodzę, álbo gdzie idę.
Jn 9,21 ále jáko teraz widzi nie wiemy, álbo kto mu oczy jego otworzył my nie wiemy. Pytajcie sámego, wszák ma látá, sam niechaj o sie mowi.
Jn 13,29 Bo niektorzy mnimáli, iż Judasz miał worki, żeby mu rzekł Jezus: Nákup tego czego nam trzebá ná dzień Święty, álbo żeby co dał niedostátecznym.
Mt 18,0 Cap(itulum): 18. Uczy tu Krystus pokory przykładem dziecięciá, jáko sie też ludzie máją strzec áby pogorszenia nie dawali, jáko brátu mamy przewinności odpuszczáć, co gdy kto kościołá nie słucha, jáko skuteczna modlitwá dwu álbo trzech, ile_kroć brátu występnemu odpuszczáć.
Mk 6,56 A gdziekolwiek wchodził do miásteczek, álbo do wsi, álbo do miast, po ulicach kłádli niemocne, i prosili go, żeby choć podołká odzienia jego mogli sie dotknąć: á ilekolwiek sie dotykáło, stawáli sie zdrowemi.
