Słowo: ábowiem (1577) 
Wystąpienia 61-80 z 94
Mk 12,14 A oni przyszedszy, rzekli mu, Náuczyćielu, wiemy żeś prawdziwy jest, á niedbasz ninakogo: ábowiem nie pátrzasz ná osobe ludzką, ále w prawdzie drogi Bożej uczysz: Godzili się dáć czynsz Cesárzowi abo nie? Damysz ábo nie damy?
Mk 15,42 A gdy już był wieczor, (ábowiem był dzień przygotowánia, co jest, przed szábáćie.)
Mk 16,8 A wyszedszy ┼ prętko ┼ ućiekły od grobu, ábowiem źięło je drżenie i zápámiętánie, á nikomu nic nie powiedáły: bo się bały.
Łk 1,30 I rzekł jej ánjoł, Nie boj się Máryja: ábowiem nálázłáś łáskę u Bogá.
Łk 4,8 A odpowiedájąc mu rzekł Jezus, † idźmi názad szátánie: ábowiem † nápisano jest, Pokłonisz się pánu Bogu twemu, á jemu sámemu służyć będziesz.
Łk 6,19 A wszytek on tłum stárał sie jákoby się go dotknąć: ábowiem moc wychodziłá od niego, i uzdrawiáłá wszytki.
Łk 6,25 Biádá wam ktorzyście nápełnieni: ábowiem łáknąć będziecie. Biádá † wam † ktorzy się teraz śmiejecie bo będziecie nárzekáć i płákáć.
Łk 6,33 A jeśli dobrze czynicie tym ktorzy wam dobrze czynią coż zá łáskę mieć będziecie? ábowiem ci i grzesznicy toż czynią.
Łk 6,35 r Przetoż miłujcie nieprzyjacioły wásze, i czyńcie dobrze, i pożyczajcie, nic się nie nádziewájąc: á będzie wielka zápłátá wászá, i będziecie syny onego nawyższego: ábowiem on dobrotliwy jest przeciw niewdzięcznikom i złośnikom.
Łk 8,18 A przetoż pátrzcie jáko słuchacie: ábowiem ktokolwiek ma, będzie mu dano: á kto nie ma, i to co mniema żeby miał, będzie od niego odjęto.
Łk 8,37 I prosiłá go wszytká wielkość okoliczne(go) kráju [Gádáreńczykow] áby odszedł od nich, ábowiem byli wielkim stráchem zięci: á on wsiadszy w łodź, wrocił się.
Łk 8,40 I stáło się, gdy się náwrócił Jezus, przyjął go tłum: ábowiem go wszyscy oczekawáli.
Łk 9,44 Kłádźcież wy do [uszu] wászych powieści te: ábowiem syn człowieczy ma być wydan w ręce ludzkie.
Łk 9,49 u A odpowiedziawszy Jan rzekł: Mistrzu widzieli co my niktorego co imieniem twym wyrzucał czarty, i pohámowálichmy, ábowiem nie náśladuje cię z nami.
Łk 10,13 Biádáż tobie Korozain, biadaż tobie Betsáido: ábowiem gdyćby w Tyrze i Sydonie tákie cudá czynione były, jákie się w tobie działy, dawnoby się siedząc w worze i popiele pokajáli.
Łk 12,32 Nie boj się ty máluczkie stádko: ábowiem ci się upodobáło ojcu wászemu dáć wam krolestwo.
Łk 14,14 A będziesz szczęśliwym: iż nie miáło skąd oddáć tobie: ábowiem ci będize oddano w zmartwychwstánie spráwiedliwych.
Łk 16,2 A wezwawszy go, rzekł mu, Coż to o tobie słyszę? Oddaj liczbę száfárstwá twego: ábowiem już więcej nie będziesz mogł száfowáć.
Łk 16,15 I rzekł im, Wy jesteście ktorazy sámi siebie uspráwiedliwiacie przed ludźmi: lecz Bog zna sercá wásze: ábowiem to co jest u ludzi wyniosłego, obrzydłe jest przed Bogiem.
Łk 18,14 Powiedam wam, odszedł ten uspráwiedliwionym do domu swe(go) więcej niźli on: ábowiem ktokolwiek się podwyższa, będzie uniżon, á kto się uniża będzie podwyższon.
