Słowo: ále (1572) 
Wystąpienia 61-80 z 181
Mk 10,43 Nie ták záś będzie miedzy wámi, ále kto będzie chciał być wielkim miedzy wámi, niech będzie sługą wászym.
Mk 10,45 Bo i syn człowieczy nie przyszedł áby mu służono, ále służyć, i dáć duszę swą okupem zá mnogie.
Mk 10,48 I fukáli nań wiele (ich) áby milczał, ále on tym więcej krzyczał, synu Dawidow zmiłuj się náde mną.
Mk 12,14 A oni przyszedszy, rzekli jemu, Uczycielu, wiemy że prawdziwy jesteś, i nie dbasz ni ná kogo, Bo nie pátrzysz ná osobę człowieczą ále w prawdzie drogi Bożej uczysz: Słuszno li czynsz Cesárzowi dáć, ábo nie? Damy, ábo nie damy?
Mk 12,27 Nie jest ci Bog umárłych, ále Bog żywiących, wy przeto wielce błądzicie.
Mk 13,7 Gdy záś usłyszycie wojny i słuchy o wojnach, nie trwożcie sobą, bo musi być, ále nie już to koniec:
Mk 13,11 Gdy záś wodzić was będą wydájąc, nie trwożcie się przed tym co byście mowili, áni rozmyślajcie, ále cokolwiek wam będzie dano onej godziny, to mowcie, nie wy bo jesteście mowiącemi, ále Duch święty.
Mk 14,29 Záś Piotr rzekł jemu, Chocia by się wszyscy obrázili, ále ja nie.
Mk 14,36 I mowił, Abbá Ojcze, wszytko tobie możno przenieś ode mnie tę czászę, wszákże nie to co ja chcę ále co ty.
Mk 14,38 Czujcie á modlcie się, byście nie weszli w pokuszenie, ácz ci duch prędki, ále ciáło niemocne.
Mk 14,49 Co dzień byłem u was w kościele ucząc, á nie pojmáliście mię, ále áby się wypełniły pismá.
Mk 14,55 I szukáli árcyofiárownicy i wszytká rádá przeciw Jezusowi świádectwá, áby go na śmierć zdali, ále nie náleźli.
Mk 14,56 Bo mnodzy przeciw jemu fałszywie świadczyli, ále świadectwá ich zgodne nie były.
Mk 16,13 I ci szedszy opowiedzieli drugim, ále áni tym uwierzyli.
Łk 1,60 I odpowiedájąc mátká jego rzekłá: Nie, ále názwano będzie Johan.
Łk 5,14 A on zákazał jemu nikomu nie rzec, ále szedszy ukaż sie ofiarownikowi, i donieś za oczyśczenie twoje, jako postánowił Mojżesz ná świadectwo im,
Łk 5,31 A odpowiedájąc Jezus rzekł k nim, Nie potrzebują zdrowi lekárza, ále źle się májący.
Łk 5,32 Nie przyszedłem zwáć spráwiedliwych, ále grzesznikow do pokájánia.
Łk 7,7 Przeto i zá niedostojnego uczyniłem siebie, k tobie przyść, ále rzecz słowem, á zleczone będzie pácholę moje.
