Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mk 10,13 Tedy mu przywiedziono dziateczki aby się ich dotykał, ále zwolennicy fukali ná ony ktorzy je przywodzili.

Mk 10,40 Ale siedzieć po práwej ábo po lewej mej stronie, nie mojá to rzecz dáwáć, ále dádzą tym ktorym jest nágotowano.

Mk 10,48 I fukali nań wiele ich áby milczał, ále on tym więcej wołał, Synu Dawidow zmiłuj się náde mną.

Mk 12,4 Potym do nich i drugiego sługę posłał, ále go oni ukámionowawszy ránili w głowę, á odesłali go z zelżywością.

Mk 12,5 I zásię posłał drugiego, ále onego zábili, i wiele inych, jedny bijąc, drugie zásię mordując.

Mk 12,12 Stáráli się tedy jákoby go pojmáć, ále się pospolstwa bali, bo poznali iż przeciw nim onę przypowieść powiedział, á ták go opuściwszy odeszli.

Mk 12,14 A ták oni przyszedszy, rzekli do niego, Mistrzu, wiemy żeś prawdziwy jest, á nie dbasz ni ná kogo, ábowiem się nie oglądász ná osobę ludzką, ále w prawdzie drogi Bożej uczysz: Słusznali rzecz dać czynsz Cesárzowi ábo nie? Zali damy, zali nie damy?

Mk 12,27 Nie jestci Bogiem umárłych, ále Bogiem żywiących, A przetoż wy bárzo błądzicie.

Mk 13,11 A gdy was wydáne wodzić będą, nie troszczcież się przed tym co byście mowić mieli, ani o tym myślcie, ále cokolwiek wam będzie podano ná on czás to mowcie, Abowiem nie wy jesteście ktorzy mowicie, ále Duch on Święty.

Mk 14,36 I mowił, Abbá Ojcze, wszytkoć tobie jest podobne, przenieś ode mnie ten kubek, wszákże nie to co ja chcę, ále co ty chcesz.

Mk 14,38 Czujcież á modlcie się, byście nie przyszli w pokuszenie, Aczci duch jest prędki, ále ciáło mdłe.

Mk 14,55 I szukáli książętá kápłáńskie i wszytko zgromádzenie przeciw Jezusowi świadectwá áby go ná śmierć zdáli, ále nie náleźli.

Mk 16,16 Ktoć uwierzy á okrzści się, zbáwion będzie, ále kto nie uwierzy, będzie potępion.

Łk 3,14 Pytáli go też i żołnierze, mowiąc, A my coż wżdy czynić mamy? Tedy im odpowiedziáł, Żadnego nie tłuczcie áni potwarzajcie, ále miejcie dosyć ná swej zápłácie.

Łk 4,2 Będąc przez czterdzieści dni kuszon od dyjabłá, ani jadł nic przez ony dni, ále gdy się ony skończyły, potym łaknął.

Łk 4,4 Ale Jezus odpowiedájąc mu rzekł, Nápisano jest, Iż nie chlebem sámym żywie człowiek, ále wszelkiem słowem Bożem.

Łk 5,32 Nie przyszedłciem ábych wzywał spráwiedliwe, ále grzeszniki ku uznániu.

Łk 6,40 Nie jestci uczeń nád mistrza swego, ále ktożkolwiek chce być uczniem doskonáłym, ma być jáko mistrz.

Łk 7,6 A tak Jezus szedł z nimi, ále gdy nie_dáleko było od domu, posłał do niego on setnik przyjacioły, mowiąc mu, Pánie nie trudźże się, ábowiemci ja nie jest godzien ábyś wszedł pod dach moj.