Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mk 4,11 I powiedział im: Wam ci dano jest wiedzieć tájemnice krolestwá Bożego: ále tym ktorzy są tám zewnątrz, wszystko sie w przypowieściach podáje:

Mk 4,17 á nie máją w sobie korzenia, ále docześni są: á potym gdy przyjdzie jáki ucisk albo prześládowanie dla słowá, tudzież sie pogarszáją.

Mk 5,19 i nie nie dopuścił mu, ále mu rzekł: Idź do domu twego do swoich, opowiedzże im, jáko wielkie (rzeczy) Tobie Pan uczynił, á jáko sie zlutował nád tobą.

Mk 5,26 i bárzo wiele ucierpiáłá od wielu lekárzow i już byłá wydáłá na nie wszystko co miáłá, á przedsie sie jej nic nie polepszyło, ále owszem tym sie gorzej miáłá:

Mk 5,39 A wszedwszy rzekł im: Co sie frásujecie álbo płáczecie? nie umárłá tá dzieweczká ále śpi.

Mk 6,9 ále áby obuwszy sie w trzewiki tylko, dwu sukien nigdy nie obłoczyli:

Mk 6,19 Stądże Herodyjás czyháłá i załáwiáłá nań, i chciáłáby go była zábić: ále nie mogłá.

Mk 7,5 I spytáli go Fáryzeuszowie, i Doktorowie: Czemu zwolennicy twoi nie chodzą według podanych ustaw od stárszych, ále owszem pospolitemi rękomá jedzą chleb?

Mk 7,6 A on odpowiádájąc rzekł im: Dobrze Prorokował Izajasz o was pokrytych ludziach, ták jáko nápisano jest: Ten lud usty mię ćci ále serce ich dáleko jest ode mnie.

Mk 7,19 bo nie wchodzi w serce jego, ále idzie do żołądká, á wychodzi swą drogą czyściąc wszystkie pokármy?

Mk 7,24 A powstawszy stámtąd szedł do gránic Tyrskich i Sydońskich: á wszedszy do domu, nie chciał áby kto o nim wiedział, ále nie mogł sie zátáić.

Mk 7,28 Tedy oná odpowiedziáłá i rzekłá mu: I owszem Pánie, ále wżdyć i szczeniętá jedzą więc pod stołem odrobiny synowskie.

Mk 8,33 A on obrociwszy sie, i widząc zwolenniki swoje, zágroził Piotrowi, mowiąc: Podź mi w tył szátánie, bo nie rozumiesz co jest Bożego, ále co jest ludzkiego.

Mk 9,18 Ktory gdzież_kolwiek go pochwyci, tłucze go, á piány mu sie z ust toczą, á zębomá zgrzyta, á schnie. I mowiłem zwolennikom twoim, áby go wygnáli, ále nie mogli.

Mk 9,22 á bárzo często go miotał już w ogień, już w wodę, chcąc go strácić: ále możeszli co ratuj nas, ulitowawszy sie nas.

Mk 9,37 Ktokolwie, jedno z tákich dziatek przyjmie w imię moje, ten mnie przyjmuje. I ktokolwiek by mnie przyjął, tenci nie mnie przyjmuje, ále tego ktory mię posłał.

Mk 10,8 i będą dwá w jednym ciele. A tak już nie są dwoje, ále jedno ciáło.

Mk 10,27 A pojźrzawszy ná nie Jezus, rzekł: U ludzi niepodobna jest, ále u Bogá nie. Abowiem wszystkie rzeczy podobne są u Bogá.

Mk 10,40 ále siedzieć ná práwicy mojej, álbo lewicy, nie mojá rzecz jest dáć wam: ále tym ktorym zgotowano jest.