Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: ále (1556)

Wystąpienia 61-80 z 127

Łk 9,56 Syn człowieczy nie przyszedł dusz zátrácáć, ále zbáwiáć. I poszli do innego miásteczká.

Łk 10,2 I mowił im. Żniwá owszejki wiele, ále robotnikow máło. Proście przeto páná żniwá, aby poslał robotniki na żniwo swoje.

Łk 11,33 ۩ Żadny nie zápala swiece, á stáwia ją w skrytości áni pod wiertel, ále ná lichtarz, áby ktorzy wchodzą świátłość widzieli.

Łk 12,51 Mniemaćie bym pokoj przyszedł dáwáć ná ziemię. Powiádam wam: Nie, ále rozdzielenie.

Łk 16,25 I rzekł mu Abráhám. Synu pámiętaj iżeś záwziął dobrá zá żywotá twego, á Łázárz tákież złe, przeto teraz te(n) ma poćieszenie, ále ty masz męczenie:

Łk 16,30 A on rzekł: Nie ojcze Abrahámie: ále jeśliby ktory z umárłych szedł do nich pokutę będą czynili.

Łk 20,38 A Bog nie jest umárłych ále żywych. Abowiem wszytcy żywią jemu.

Łk 21,33 Niebo i ziemiá przejdą, ále słowá moje nie przejdą.

Łk 22,2 A szukáli Książętá kápłańscy, i Doktorowie jáko by go zábili, ále bali sie ludu.

Łk 22,26 Ale wy nie tak, ále kto więtszy jest miedzy wámi, niechaj będzie jáko młodszy. I kto uprzedziciel, niechaj będzie jáko służebnik,

Łk 22,42 Ojcze jeśli chcesz, przenieś kielich ten ode mnie, wszákoż jednák nie mojá wola, ále twojá niechaj sie stánie.

Łk 23,28 A obroćiwszy sie Jezus do nich rzekł. Corki Jerolimskie, nie chcićiejćie płakać náde (m)ną, ále sámi ná sie płáczćie, i ná syny wásze,

Łk 23,41 á my jednak spráwiedliwie, bowiem godne uczynkom nászym bierzemy, ále ten nic złego nie uczynił.

Łk 24,6 Nie jest tu, ále wstał wspámiętajcie jáko wá(m) powiádał, gdy jeszcze w Gálilei był

Łk 24,24 I odeszli niektorzy z nászych do grobu, i táko náleźli jáko niewiásty powiádáły, ále jego nie náleźli.

Jn 1,8 Nie był on świátłość, ále áby świádectwo wydał o świátłości.

Jn 1,13 Ktorzy nie ze krwi, áni z wolej ciáłá, áni z wolej mężá, ále z bogá národzeni są.

Jn 2,9 A gdy skosztował weselny rzańcá wody winem uczynionej, i nie wiedział skądby było, ále służebnicy wiedzieli, ktorzy czerpáli wodę, záwołał oblubieńcá weselny rzańcá,

Jn 3,8 Duch gdzie chce, ducha. a głos jego słyszysz ále nie wiesz skąd przychodzi, álbo gdzie idzie. Ták jest wszelki, ktory národzon jest z duchá.

Jn 3,15 áby kożdy ktory wierzy weń, nie zginął, ále żeby miał żywot wieczny: