Słowo: też (1593) 
Wystąpienia 61-80 z 133
Łk 6,6 Zstáło się też i w drugi szábát, że wszedł do bożnice, i uczył. A był tám człowiek, ktorego ręká práwa byłá uschłá.
Łk 6,13 A gdy był dzień, przyzwał uczniow swych: i wybrał z nich dwunaście (ktore też názwał Apostoły)
Łk 6,26 Biádá kiedy was będą wychwáláć wszyścy ludzie: boć też tákże czynili fałszywym prorokom ojcowie ich.
Łk 8,7 Drugie też pádło miedzy ciernie: á społem wzrozszy ciernie zádusiło je.
Łk 8,36 I powiedzieli im też ci ktorzy widzieli, jáko był uzdrowion on opętány od wojská czártow.
Łk 9,8 á niektorzy zásię; Iż się Elijasz ukazał: á drudzy też; Iż prorok jeden z onych stárych powstał.
Łk 9,19 A oni odpowiedájąc rzekli: Janem krzcicielem: drudzy też Elijaszem: á drudzy iż prorok niektory z onych stárych powstał.
Łk 9,61 Rzekł też i drugi: Pojdę zá tobą Pánie; ále mi pierwej dopuść pożegnáć te ktorzy są w domu moim.
Łk 10,39 A tá miáłá siostrę imieniem Máryja: ktora też siedząc u nog Páńskich słucháłá słowá jego.
Łk 11,8 A jeśli on będzie trwał kołácąc: powiedam wam, chociażby mu też nie dał wstawszy przeto że jest przyjaciel jego: wszákoż dla przykrego nálegánia jego, wstawszy da mu ile potrzebuje.
Łk 11,34 Świecá ciáłá twego jest oko twoje. Jesliby tedy oko twe było szczyre, wszystko też ciáło twe świetne będzie. Lecz jeśliby złe było, i ciáło też twe cięmne będzie.
Łk 11,40 Szaleni, izaż ten ktory uczynił to co jest z wierzchu, nie uczynił też tego co jest i wewnątrz?
Łk 11,49 Dlategoż też mądrość Boża rzekłá: Poślę do nich Proroki i Apostoły, á z nich niektore zámordują i prześládowáć będą:
Łk 12,54 Mowił też i do rzeszy: Gdy widzicie obłok wschodzący od zachodu, wnet mowicie; Będzie deszcz: i ták bywa.
Łk 13,1 Przyszli też niektorzy ná ten czás, oznájmując mu o Gálilejczykách ktorych krew zmieszał Piłat z ofiárámi ich.
Łk 14,7 I powiedział też podobieństwo ku tym ktorzy byli wezwáni, bacząc jáko pierwsze siedzenia obieráli, mowiąc do nich:
Łk 14,12 Mowił też i onemu ktory go był wezwał: Gdy spráwujesz obiad ábo wieczerzą, nie wzywajże przyjacioł twoich, áni bráciej twej, áni krewnych, áni sąsiad bogátych: żeby cię też oni nie wezwáli, i nie zstáłáć się nagrodá.
Łk 14,26 Jeśli kto idzie do mnie, á nie ma w nienawiści ojcá swego i mátki, i żony i dzieci, i bráciej i siostr, jeszcze też i dusze swojej nie może być uczniem moim.
