Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: też (1577)

Wystąpienia 61-80 z 221

Łk 4,27 Byłoć też wiele trędowátych w Izráelu zá Elizeuszá proroká: á żaden z nich nie był oczyścion, jedno Nááman Syryjczyk.

Łk 4,41 [Wychodzili też i czártowie z wielu ich,] wołájąc i mowiąc, Tyś jest on Chrystus Syn Boży. Lecz on ná nie szukájąc nie dopuszczał im mowić, że wiedzieli iz on jest Chrystusem.

Łk 4,43 A on rzekł do nich, żeć mi też potrzebá i innym miástam opowiedáć krolestwo Boże: gdyżem jest ná to posłan.

Łk 5,1 Stáło się też gdy tłum ludzi nálegał go dla słuchánia słowá Bożego, á on stał podle jeziorá Genezáretskiego:

Łk 5,35 Lecz przyjdą dni gdy też oblubieniec będzie wzięt od nich, tedy w one to dni pościć będą.

Łk 5,36 I powiedzaił im też podobieństwo, iż żaden płátá sukná nowego nie przyszywa do száty stárej: bo ináczej i ono się nowe [drze,] [ i nie przystoi stáremu płát nowy.]

Łk 5,37 Nie nálewa też żaden winá nowe(go) w stáre naczynia, bo ináczej, wino nowe rozsádza naczynia, i sámo wycieka, á naczynia poginą.

Łk 6,1 Stáło się też iż on w szábát wtory, pierwszy szedł przez zbożá: á uczniowie jego rwali kłosy, siedli, wycierájąc rękomá.

Łk 6,4 Jáko wszedł do domu Bożego, i wziął chleby pokłádne, i jadł, i dał też tym ktorzy z nim byli: ktorych nie godziło się jadáć jedno sámym ofiárownikom?

Łk 6,5 I mowił im, że Syn człowieczy jest też pánem i szábátu.

Łk 6,6 Stáło się też i w drugi szábát że wszedł do zgromádzenia i uczył: á był tám człowiek ♣ ktory miał práwą rękę suchą.

Łk 6,13 A gdy był dzień, przyzwał uczniow swych: á wybrawszy z nich dwánaście ktore też názwał Apostoły.

Łk 6,14 (Szymoná ktorego też názwał Piotrem, i Andrzejá brátá jego, Jákubá i Janá, Filippá, i Bártłomiejá,

Łk 6,16 Judę Jákobowego, i Judaszá Isklriotá, który też był zdrajcą.)

Łk 6,23 Weselcież się dniá onego i rádujcie sie. Boć oto nagrodá wászá jest obfita [w niebie:] tymżeć też sposobem Prorokom czynili ojcowie ich.

Łk 6,26 Biáda wam gdy ludzie † wszyscy † dobrorzeczyć wam będą: boć też tákże czynili † fáłesznym † prorokom ojcowie ich.

Łk 6,48 Podobny jest człowiekowi dom budującemu, ktory wykopawszy i wybrawszy głęboko, zakłada też grunt ná opoce. A gdy wezbrałá powodź, otrąciłá się rzeká o on dom, ále go nie mogłá poruszyć, bo jest záłożony ná opoce.

Łk 8,1 Stáło się też potym, że się on przechadzał po mieściech i [miasteczkach,] obwoływájąc i przepowiádájąc krolestwo Boże: á oni dwánaście *z nim.

Łk 8,3 Johánná też żona Chuzego sprawce Herodowego, k'temu Zuzánná i innych wiele, ktore [mu] służyły z májętności swoich.

Łk 8,7 Drugie też pádło miedzy ciernia, á gdy wyrosły ciernia, zádusiły je.