Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: też (1563)

Wystąpienia 61-80 z 261

Mk 9,42 A ktokolwiek by też obráził jednego z tych máluczkich ktorzy w mię wierzą, lepiej áby mu był włożon młyński kámień około szyje jego, a iżby był wrzucon w morze.

Mk 9,45 A jeśliż też nogá twa przywodzi cię ku grzechowi, utniż ją, bo lepiej tobie wnić chromym do żywotá, niż májąc obie nodze być wrzuconym do piekłá w ogień nieugászony.

Mk 10,12 A jeśliż też niewiástá opuści mężá swojego, á pojdzie zá drugiego, cudzołoży.

Mk 11,9 Ci też ktorzy szli wprzod i pozad, wołáli mowiąc, Hosanná, błogosłáwiony ktory idzie w imię pańskie.

Mk 11,25 Gdy też stániecie modląc się, odpuśćcie jeśli co przeciw komu macie, áby on ociec wasz ktory jest w niebie odpuścił wam przestępstwá wásze.

Mk 11,29 Ná to im Jezus odpowiedział mowiąc, Spytam i ja was o rzecz niektorą, á przetoż mi odpowiedzcie, á ja wam też powiem ktorą mocą to czynię.

Mk 11,32 A jeśli też rzeczemy z ludzi, obawamy się ludu, abowiem wszyscy trzymáli o Janie iż prawdziwie był Prorokiem.

Mk 12,6 A ták gdy jeszcze miał jednego syná swego namilszego, posłał go też do nich ná ostátek, mowiąc, Wżdyć się będą bać syná mego.

Mk 12,21 Tedy ją wziął drugi, i umárł, lecz też áni on pozostawił potomstwá, i trzeci tákże.

Mk 12,22 Owa ták oni siedḿ pojmowáli ją, áni pozostáwili potomstwá, ná ostátku po wszytkich umárłá też i niewiástá.

Mk 12,42 Kędy przyszedszy też niektora wdowá uboga, włożyłá dwá drobne pieniądze, ktore ważyły Quadranth.

Mk 13,16 Ktory też będzie ná polu, niech się nie wraca ná_zad, áby miał wziąć płaszcz swoj.

Mk 13,27 Tedyć też on poszle Anjoły swe, á zbierze wszytki swe przebrane od czterech wiátrow, od kończyn ziemie aż do kończyn nieba.

Mk 13,32 Aleć o tym dniu i godzinie żaden nie wie, áni też i Anjeli ktorzy są w niebie, ani sam Syn, tylkoż sam Ociec.

Mk 14,9 Záprawdę powiedam wam, Kędyżkolwiek opowiedána będzie Ewánjelija tá po wszytkim świecie, też co tá uczyniłá powiedzą ná pámiątkę jej.

Mk 14,29 Ale mu Piotr powiedział, Chociażby się też wszyscy zgorszyli, áleć ja nie.

Mk 14,31 Ale on tym więcej mowił, By potrzebá i umrzeć mi z tobą, nie záprzę się ciebie, á także też i wszyscy mowili

Mk 14,65 I poczęli nań niektorzy plwać, i zákrywać oblicze je(go), á dawájąc mu policzki, mowili mu, Gadajże. Służebnicy też bili go kijmi.

Mk 15,26 Był też i napis występku jego nápisány, Tenci jest Krol on żydowski.

Mk 15,27 Ukrzyżowali też przy nim dwá zbojce, jednego po práwej á drugiego po lewej stronie jego.