Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mt 18,9 Jeśliby cie też oko twe gorszyło, wyłup je á zarzuć precz od siebie: Bo lepiejci tobie o jednym oku wniść do żywotá (wiecznego) niż májąc obie oczy odesłánym być do ogniá wiecznego.

Mt 18,19 Záś też powiádam, iż jeśli sie z was dwá zezwolą á zgodzą ná ziemi: kożda rzecz o ktorąkolwie jácy będą prosili, otrzymáją od ojcá mego ktory w niebie jest.

Mt 18,33 á więc też tobie nie przystało ulitowáć się nád społecznym sługą á towárzyszem swoim, ták jákom sie i ja ciebie użalił?

Mt 19,12 Są bowiem rzezáńcy, ktorzy sie ták z żywota mátczynego národzili. Są też drudzy ktore ludzie temi uczynili: i są rzezáńcy ktorzy sámi siebie otrzebili dla Krolestwá niebieskiego. Kto może to pojać niechaj pojmie.

Mt 19,27 Tedy odpowiádájąc Piotr rzekł mu: Otośmy my opuścili wszystko, á szlichmy zá tobą: Coż też nam (za to) będzie?

Mt 19,28 A Jezus powiedział im: Záprawdę powiáda(m) wam, iże wy ktorzyście zá mną poszli, w (onym) odrodzeniu gdy usiędzie syn człowieczy ná stolcu májestatu swe(go), będziecie też i wy siedzieć ná dwunaście stolicach, sądząc dwánaście pokolenia Isráelskiego.

Mt 20,4 i rzekł im: Idźcie też i wy do mojej winnice, á ja co będzie sprawiedliwa, tedy wam dam.

Mt 20,5 Tedy oni szli. Potym záś wyszedł jákoby o szostej i dziewiątej godzinie, tákże też uczynił.

Mt 20,10 Przyszli też i oni pierwszy, spodziewájąc sie że mieli wziąć więcej: ále wzięli i oni káżdy z nich swoj grosz.

Mt 21,24 Odpowiádájąc na to Jezus, rzekł do nich: Spytam i ja też was o jednę rzecz, ktorą gdy mi powiecie, tedy ja też wam powiem ktorą to mocą czynię.

Mt 21,26 Jeśli powiemy iż był z niebá, rzecze nam, Czemużeście mu tedy nie wierzyli? Jeśli też rzeczemy, z ludzi: Boimy sie tłuszcze, bo wszystcy Janá mieli zá Proroká.

Mt 21,27 Tedy odpowiádájąc Jezusowi, rzekli: Nie wiemy. On im też rzekł: Ani ja też wam powiem ktorą mocą to czynię.

Mt 21,30 Przystąpiwszy potym do drugiego, takież też mu rzekł: A on odpowiedziawszy, rzekł: Idę pánie. A przedsię nie szedł.

Mt 21,33 Drugiej przypowieści słuchajcie. Był jeden człowiek gospodarz, ktory násádził sobie winnicę, i opárkánił ją, wkopał też w niej prásę, i zbudował wieżę, i nájął ją winogrodnikom, i odjáchał w dalekie strony.

Mt 22,5 Ale oni ták zániedbáli, i rozeszli sie: jedni do wsi swojej, drudzy też po kupiectwach swoich:

Mt 22,6 á drudzy też pojmawszy sługi je(go) á potwarzámi je zelżywszy pozábijáli.

Mt 22,23 Onegoż dnia, przyszli też do niego Sáduceuszowie, ktorzy powiádáją nie być zmartwychwstania ludzi: i jęli go pytać,

Mt 22,27 A ná pośledz po wszystkich oná też niewiástá umárłá.