Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: á (1577)

Wystąpienia 761-780 z 1349

Łk 10,40 A Martá roztárgniona byłá około rozmáitego posługiwánia: á przystąpiwszy rzekłá: Pánie niedbający, iż siostrá mojá opuściłá mię żebym sáma posługiwáłá, rzecz że jej tedy áby mi pomagáłá.

Łk 11,6 Abowiem przyjaciel moj przyszedł do mnie z drogi, á nie mam co przedeń położyć

Łk 11,7 A on będąc w domu odpowiedziałby mowiąc, Nie uprzykrzaj mi się: juści drzwi zamkniono, á dziatki moje są ná łożu ze mną: [nie mogęć wstać ábychci dał.]

Łk 11,9 I ta wam powiedam: Proście a będzie wam dano: pukajcie á najdziecie: kołáczcie á będzie wam otworzono.

Łk 11,10 Abowiem każdy ktory prosi, bierze: á ktory szuka, znájduje: á kołáczącemu będzie [otworzono.]

Łk 11,11 A ktoreż z was ociec gdy prosi syn chleba, zali mu poda kamień? á teszli ryby, i zali miasto ryby poda mu węża?

Łk 11,14 I wyrzycał czártá, á pn był niemy: i stało się gdy czárt wyszedł przemowił niemy: i dziwowały się tłumy

Łk 11,23 Ktoryć nie jest ze mną, jeśtci przeciwko mnie: á ktory nie zgromadza ze mną, rozprasza.

Łk 11,24 Gdyć duch nieczysty wychodzi od człowieká przechadza się po miejscach bezwodnych szukając odpoczynku: á nie nálawszy, mowi, Wrocę się do domu mego skądem wyszedł.

Łk 11,26 Tedy idzie i bierze z sobą siedm innych duchow gorszych nád się: á wszedszy mieszkáją tám, i bywa stan pośledni człowieká onego gorszy niż pierwszy.

Łk 11,31 l Krolowa z południá, wstánie ná sądzie z mężem narodu tego, i osądzi że: iż przyszłá od kończyn ziemie słuchac mądrośći Salomonowy: á otoć tu wiekszy niż jest Salomon.

Łk 11,32 m Mężowie Niniwitscy powstáną ná sądzie z narodem tym, i osądza go: iż się powołał ná Jonasowe przepowiadánie, á oto tu wiektszy niż Jonasz.

Łk 11,41 Wszak że to co macie dajcie záimużne, á oto wszytkie rzeczy [będą] wam czyste.

Łk 11,42 Ale biádá wam faryzeuszom, iz dawaćie dziesiećine z mietki i z ruty, i z każdej járzyny, a opuszczacie jad, i miłość Bożą: [tyć rzeczy trzeba było] czynić, á onych nie opuszczać.

Łk 11,48 Záiste świádczycie i zezwalacie ná uczynki ojcow waszych: ábowiemci je oni pomordowáli, á wy budujecie groby ich:

Łk 11,49 Dlategoż też mądrość Boża rzekłá, Pośle do nich Proroki i Apostoły, á z nich niektore pomordują i prześládowáć będą.

Łk 11,51 Od krwie [Abelowej] áż do krwie Zácháriaszowej ktore(go) zgłádzono między ołtarzem á domem: Zaprawdęć wam powiedam, będąć jej szukać od narodu tego.

Łk 11,52 Biádaż wam zakonnym Doktorom, iżeście [objęli] klucz znájomości: sámiżeście nie weszli, á tych ktorzy wniść chcieli, hámowáliście.