Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: á (1577)

Wystąpienia 741-760 z 1349

Łk 10,9 I uzdrawiajcie niemocne ktorzyby w nim byli, á powiedajcie im: przybliżyło się do was krolestwo Boże.

Łk 10,10 A do ktoregokolwiekbyście miástá weszli, á nie przyjętoby was, wyszedszy ná ulice jego mowcie,

Łk 10,16 Ktoć was słucha mnie słucha: á kto was odrzuca i mnie odrzuca: á kto mnie odrzuca, onego odrzuca ktory mnie posłał.

Łk 10,19 Oto, dáję wam zwierzchność żebyście deptali po wężach i niedźwiadkách, i po wszystkiej mocy nieprzyjacielowcy, á nic was nie uszkodzi.

Łk 10,21 Onej że godziny rozrádował się Jezus w duszy i rzekł, Przyznawam tobie Ojcze, pánie niebia i ziemie, iżeś to zakrył od mądrych i rozumnych, á objawiłeś to niemowniackom: Iście ojcze iż się tak upodobało tobie: á obrociwszy się do uczniow rzekł,

Łk 10,22 Wszytkoć mnie jest podano od Ojcá mego: á jeden niewie kto jest syn, jedno ociec: á kto jest ociec, jedno syn, á komukolwiek będzie chciał syn objawić.

Łk 10,24 Bo powiedam wam, Iż wiele Prorokow i Krolow żądáli widzieć co wy widzicie, á nie widzieli: i słyszeć co wy słyszycie, á nie słyszeli.

Łk 10,28 I rzekł mu: dobrześ odpowiedział, toś czyń , á będziesz żył.

Łk 10,29 A on chcąc się sam usprawiedliwić, rzekł do Jezusá: á ktoż jest moj bliźni?

Łk 10,31 I przydáło się, że niektorzy ofiárownik raz drogą zstępował: á obaczywszy go przeminął.

Łk 10,33 A Sámárytan niektory jádąc przyszedł ku niemu, á ujźrzawszy go, ulitował się,

Łk 10,34 A przystąpiwszy záwiązał rány jego, nálawszy oliwy i winá: á włożywszy go ná bydlądko swe, wyprowádził go do gospody, i stárał się oń.

Łk 10,35 A nazajutrz odchodząc, wyjąwszy dwá groszá dał gospodarzowi, i rzekł mu, stáraj się oń: á cokolwiek nad to wydasz, ta gdy się wrocę oddam tobie.

Łk 10,37 A on rzekł, ktory uczynił miłosierdzie przeciw jemu. Rzekł mu tedy Jezus: idzie, á ty uczyń także.

Łk 10,38 I stało się gdy oni szli, iż on wszedł do miásteczká niektorego: á niewiástá imieniem Martá przyjęłá go do domu swego.