Wystąpienia 741-760 z 3573
Mt 24,31 I pośle ánjoły swoje z trąbą głosu wielkiego, i zgromádzą wybráne jego od czterech wiátrow, od końcá niebios, áż do końca ich.
Mt 24,32 Od figi záś náuczcie się podobieństwá, iż gdy już jej gałąź bywa młodociána, i liście się puka, znacie iż blisko láto.
Mt 24,33 Ták i wy gdy ujrzycie wszytko to, poznacie iż blisko jest u drzwi.
Mt 24,35 Niebo i ziemiá przeminą, słowá záś moje nie przeminą.
Mt 24,36 Ale o tym dniu i godzinie nikt nie wie, ni ánjołowie niebiescy, tylko ociec moj sam.
Mt 24,37 Jáko záś dni Noego, ták będzie i przyście syná człowieczego.
Mt 24,38 Jáko bo byli we dni, ktore przed potopem, jedzący i pijący, żeniący się, i wydający zá mąż, áż do dniá ktorego wszedł Noe do korabia,
Mt 24,39 I nie obaczyli, áż przyszedł potop, i zniszczył wszech, ták będzie i przyście syná człowieczego.
Mt 24,40 Tedy będą dwáj ná roli, jeden bywa wzięt, i jeden się zostawa.
Mt 24,43 Ono záś wiedzcie, iż gdyby był wiedział gospodarz domowy, ktorej straży złodziej miał przyść, czułby był przedsię, i nie byłby dał podkopáć domu swojego.
Mt 24,44 Przeto i wy bądźcie gotowi, iż ktorej godziny nie mnimacie, syn człowieczy przyjdzie.
Mt 24,45 Kto przeto jest wierny niewolnik i rozumny, ktorego przystáwił pan jego nád czeládzią swoją, dawać im pokarm w czás (słuszny.)
Mt 24,49 I począłby bić drugie niewolniki, jadłby záś i pił (by) s pijánicámi,
Mt 24,50 Przyjdzie pan niewolniká onego w dzień ktorego nie mnima, i w godzinę ktorej nie wie,
Mt 25,5 Gdy záś odwłaczał żenich wzdrzemáły się wszytkie, i posnęły.
Mt 25,7 Tedy wstáły wszytkie dziewice one, i ochędożyły lámpy swoje.

Słowo: i (1570) 
