Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 14,14 á będziesz błogosłáwionym: żeć nie mogą oddáć: ábowiémci będzie oddano w zmártwychwsánié spráwiedliwych.

Łk 14,18 I poczęli sie wszyscy spółecznie wymáwiáć. Piérwszy mu rzékł: Kupiłem wieś, i mam potrzebę wyniśdź á oglądąć ją: proszę cię miéj mię zá wymówionégo.

Łk 14,20 A drugi rzékł: Zónęm pojął, á przeto nie mogę przyśdź.

Łk 14,21 A wróciwszy sie sługá, oznajmił to pánu swemu. Tedy sie gospodarz rozgniewawszy, rzékł sludze swemu: Wynidź rychło ná ulice i uliczki miástá: á ubogié i ułomné, i slepé i chromé wprowadz tu.

Łk 14,22 I rzékł sługá: Pánie, zstáło sie jákoś roskazał: á jescze jest miejsce.

Łk 14,23 I rzékł pan słudze: Wynidź ná drógi i opłotki: á przymuś wniśdź, áby był dóm mój nápełnion.

Łk 14,25 I szły z nim rzésze wielkié: á obróciwszy sie rzékł do nich.

Łk 14,26 Jesli kto idzie do mnie, á nie ma w nienawiści ojcá swégo i mátki, i żóny i dzieci, i bráciéj i sióstr, jescze téż i dusze swojéj, nie może być uczniem moim.

Łk 14,27 A kto nie nosi krzyżá swego, á idzie zá mną, nie może być uczniem moi.

Łk 14,29 áby, gdyby záłożył fundáment á nie mógł dokończyć, wszyscy pátrzájący nie poczęli śmiać sie z niego,

Łk 14,30 mówiąc: Iż ten człowiek począł budowáć, á nie mógł dokonáć?

Łk 15,4 Który z was człowiek co ma sto owiec, á jesliby strácił jednę z nich, izali nie zostáwuje dziewiącidziesiąt i dziewiąci ná pusczy, á idzie zá oną co zginęłá, áż ją najdzie?

Łk 15,6 á przyszedszy do domu zwoływa przyjaciół i sąsiad, mówiąc im: Rádujcie sie ze mną, iżem nálazł owcę moję która byłá zginęłá?

Łk 15,16 I radby był nápełnił brzuch swój młótem któré jadáli wieprze: á nikt mu nie dawał.

Łk 15,17 A przyszedszy ksobie, rzékł: Jáko wiele najemników w domu ojcá mégo máją dosyć chlebá: á ja tu głodem umiéram?

Łk 15,20 A wstawszy szedł do ojcá swego. A gdy jescze był dáleko, ujźrzał go ociec jego, i miłosierdziem wzruszony jest, á przybieżawszy upadł ná szyję jego, i pocáłował go.

Łk 15,22 I rzékł ociec do sług swoich: Rychło przynieście piérwszą szátę, á obleczcie go: i dajcie pierściéń ná rękę jego, i bóty ná nogi jego:

Łk 15,23 i, przywiedźcie cielcá utuczonégo, i zábijcie: á jédzmy i używajmy.

Łk 15,24 Abowiém ten mój syn umárł był, á ożył: zginął był, á nálazł sie. I poczęli używáć.