Wystąpienia 721-740 z 1349
Łk 9,8 A niektorzy iż się Heliasz ukazał: á drudzy iż prorok jeden z onych stárych powstał.
Łk 9,11 A dowiedziawszy się tłumy, szły zá nim, á przyjąwszy je powiedał im o krolestwie Bożym, á ty ktorzy lekárstwá potrzebowáli, leczył.
Łk 9,13 I rzekł do nich, Dajcie im jeść. A oni powiedzieli, nie mamyć więcej tylko pięcioro chlebá á dwie rybie, wyjąwszy bychmy szedszy kupili co pokármow ná ten lud wszytek:
Łk 9,19 A oni odpowiedájąc rzekli, Janem ponurzycielem: drudzy też Eliaszem: á drudzy iż prorok niektory z onych stárych powstał.
Łk 9,22 Mowiąc, iż potrzebá áby Syn człowieczy wiele cierpiał á był wzgardzon od stárych i przedniejszych ofiárownikow i uczonych w piśmie, i áby był zábit, á trzeciego dniá wzbudzony był.
Łk 9,23 I mowił do wszystkich, jeśliż kto chce zá mną iść, niechżeć záprzy sámego siebie, á weźmie krzyż swoj † ná káżdy dzień, † niech idzie zá mną.
Łk 9,24 Abowiem ktobykolwiek chciał záchowáć duszę swą, stráci ją: á ktokolwiekby utrácuł duszę swą dla mnie, ten ją záchowa.
Łk 9,25 Bo coż sobie pomoże człowiek zyskawszy wszystek świát, á siebie sáme(go) straciwszy, ábo szkodę podziawszy?
Łk 9,33 I stáło się gdy oni odeszli od niego, rzekł Piotr do Jezusá, Mistrzu, dobrzeć nam tu być: i uczynimy trzy przybytki, jeden tobie, á jeden Mojżeszowi, i jeden Elijaszowi: niewiedząc co mowil.
Łk 9,36 A gdy był on głos, nálezion jest sam Jezus: á oni umilknęli i we dni one nikomu nic nie powiedáli tego co widzieli.
Łk 9,39 A oto duch go porywa, i nátychmiast krzyczy i drápie go áż się uślini, á záledwie odchodzi od niego ugniotszy go.
Łk 9,51 I stáło sie gdy sie wypełniáły dni wzięcia jego ku gorze á on x oblicze swe zmocnił áby szedł do Jeruzalem.
Łk 9,58 A Jezus mu rzekl: Liszki máją jámy, i ptaszkowie powietrzni gniazdká: á syn człowieczy nie ma gdzie przykłonić głowy.
Łk 9,59 I rzekl ku drugiemu, podź za mną: á on rzekł, pánie dopuść mi ábych [pierwej odszedszy pogrzebł ojcá mego.]
Łk 9,60 a A Jezus mu rzekł: Niechaj umárli pogrzebnią umárłe swoje, á ty szedszy opowiadaj krolestwo Boże.
Łk 10,4 Nie nościesz mieszká áni sumek áni botow: á żadnego w drodze nie witajcie.
Łk 10,6 A jeśliby tám był syn pokoju, odpoczynie ná nim pokoj wasz: á jeśliż nie, wroci się do was.
Łk 10,8 A do ktoregokolwiek byście miástá weszli, á przyjętoby was, jedzcie co wam położą: