Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 17,5 A teraz rozsław mię ty ojcze u ciebie sámego, sławą ktorą miałem przod niż świát był u ciebie.

Jn 17,10 I moje wszytko twoje jest, á twoje moje, i objaśnion jestem w nich, á już nie jestem ná świecie, a ci ná świecie są, á ja k tobie idę.

Jn 17,13 A teraz k tobie idę, i to mowię ná świecie, áby mieli rádość moję wypełnioną w sobie.

Jn 17,20 A nie tylko zá tych proszę jedno, ále i zá májących wierzyć w mię przez słowo ich.

Jn 17,22 A ja sławę ktorą dałeś mnie, dałem im, áby byli jedno, jáko i my jedno jesteśmy.

Jn 18,6 A jáko im rzekł, iż ja jestem, poszli ná zad, i pádli ná ziemię.

Jn 18,7 Tedy ich zásię spytał: Kogo szukacie? A oni rzekli: Jezusá Názárejskiego.

Jn 18,14 A Kájfasz był ktory porádził żydom, że pożyteczniej jednemu człowiekowi umrzeć zá lud.

Jn 18,17 Mowi przeto dziewká odźwierna Piotrowi: A ty czy nie z uczniow jesteś człowieká tego? Mowi on: Nie jestem.

Jn 18,22 A gdy to on mowił jeden z służebników stojąc dał policzek Jezusowi, rzekąc: Tak li odpowiadasz arcyofiárownikowi?

Jn 18,25 A był Symon Piotr stojąc i grzejąc sie: rzekli przeto jemu I ty nie z uczniow li jego jestes? záprzał się on, i rzekł: Nie jestem.

Jn 18,38 Mówi mu Piłat: Co jest prawdá? A to rzekszy, zásię wyszedł k żydom, i mówi im: Ja áni jednej przyczyny nie nájduję w nim.

Jn 19,2 A drabi uplotszy wieniec z ciernia włożyli ná jego głowę, i w płaszcz szárłatowy oblekli go.

Jn 19,9 I zásię wszedł do ratuszá, i mówi Jezusowi: Skąd ty jesteś? A Jezus odpowiedzi nie dał jemu.

Jn 19,12 Odtąd szukał Piłat puścić go. A żydowie krzyczeli, mowiąc: Jeśli tego puścisz nie jesteś przyjaciel Cesárski. Wszelki krolem się czyniący, przeciwia sie Cesárzowi.

Jn 19,17 A niosąc krzyż swoj wyszedł ná miejsce rzeczone trupich głow, ktore zową po Ebrájsku Golgotá.

Jn 19,18 Gdzie go ukrzyżowáli, a z nim inych dwu, stąd i zowąd, á w pośrodku Jezusá.

Jn 19,20 Ten przeto tytuł mnodzy czytáli (z) żydow, że blisko miástá było miejsce, gdzie ukrzyżowan był Jezus. A było nápisano (po) Ebrajski (po) Grecku (i po) rzymsku.

Jn 19,24 Rzekli przeto k sobie, Nie rozdzierajmy jej ále puśćmy los o nię czyjá będzie, áby się pismo spełniło mowiące: podzielili sobie odzienia moje, á o suknią moję miotáli los: A przeto drabi ták uczynili.

Jn 19,25 A stali u krzyżá Jezosowego mátká jego i siostrá matki jego, Máryja Kleopy, i Máryja Mágdálená.