Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 7,32 Podobni są dzieciom ná rynku siedzącym ktore wołáją jedni ku drugim i mowią, piskálismy wam ná piszczałkách á nie tańcowáliście: nárzekálismy wam á nie płákáliście.

Łk 7,33 Abowiem przyszedł Jan Ponurzyciel áni jedząc chlebá áni pijąc winá: á mowicie, mać czartá.

Łk 7,34 Przyszedł syn człowieczy jedząc i pijąc á mowicie, Oto człowiek obżercá i pijanicá, przyjaciel celnikow i grzesznikow.

Łk 7,36 A niektory z Fáryzeuszow prosił go áby z nim jadł: á wszedszy w dom Fáryzeuszow, usiadł.

Łk 7,38 I stánąwszy u nog jego † z tyłu † płácząc poczęłá łzámi pokrápiáć nogi jego, á włosámi głowy swojej ucieráłá i cáłowáłá nogi jego, i máścią mázáłá.

Łk 7,41 Byli u niktorego lichwiarzá dwá dłużnicy: jeden dłużen był groszy pięćset, á drugi pięćdziesiąt.

Łk 7,44 I obrociwszy się ku niewieście, rzekł Szymonowi, widzisz tę niewiástę? wszedłem do domu twego, wody ná nogi moje nie dáłeś: á tá łzámi pokropiłá nogi moje i włosámi głowy swej utárłá.

Łk 7,45 Nie pocáłowałeś mię: [á tá jákożem wszedł,] nie przestáłá cáłowáć nog moich.

Łk 7,46 Nie pomázałeś oliwą głowy mojej: á tá máścią nogi moje pomázáłá.

Łk 7,47 Przeco, powiedam tobie, odpuszczone są jej wiele grzechow: iż wiele umiłowáłá: á komuć máło odpuszczáją, máło miłuje.

Łk 8,1 Stáło się też potym, że się on przechadzał po mieściech i [miasteczkach,] obwoływájąc i przepowiádájąc krolestwo Boże: á oni dwánaście *z nim.

Łk 8,5 Wyszedł rozsiewcá siać nasienia swego: á gdy ony siał, tedy jedno pádło podle drogi i podeptáne jest, á ptacy powietrzni wyjedli je.

Łk 8,6 Drugie zaś upádło ná opokę, á wszedszy uschło, przeto iż nie miáło wilgotności.

Łk 8,7 Drugie też pádło miedzy ciernia, á gdy wyrosły ciernia, zádusiły je.

Łk 8,8 A drugie pádło ná ziemię dobrą, á wszedszy uczyniło owoc stokrotny. To mowiąc wołał, Kto uszy ma ku słuchániu niech słucha.

Łk 8,10 A on im rzekł, wam ci dano znáć tájemnice krolestwá Bożego: á innym przez podobieństwá, áby widząc nie widzieli, á słysząc nie rozumieli.

Łk 8,13 Ktorzy też ná opokę, ci gdy usłyszą z weselem przyjmują mowę: lecz oni nie máją korzenia, ktorzy do czásu wierzą, á czásu pokusy odstępują.

Łk 8,14 A ktore pádło miedzy ciernie, ci są ktorzy słucháją, á odszedszy, od stáránia, i od bogactw, i od rozkoszy żywotá, bywáją záduszeni, i nie przynoszą owocu.