Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 6,37 A nie sądźcie, á nie będziecie sądzeni: nie potępiajcie á nie będziecie potępieni. Odpuszszczajcie á będzie wam odpuszczono.

Łk 6,38 Dajcie á b<ę>dzie wam dano: miárę dobrą, nátłoczoną i potrzesiona i opływájąca dadzą ná łono wasze abowiem toż miára ktorą mierzycie, odmierzono wam będzie.

Łk 6,41 Przecz wżdy upátrujesz zdzbło w oku bratá twego, á tramu ktory masz w oku własnym, nie obaczasz?

Łk 6,42 Abo jáko możesz rzec brátu twemu, Brácie dajci wyrzucę zdzbło ktore jest w twym oku: sam tramu ktory jest w twym oku nie bacząc? Obłudniku wyrzuć wprzod tram z oka twego, á tedy przejzrzysz ábyś wyrzucił źdźbło ktore jest w oku brátá twego.

Łk 6,45 Człowiek dobry z dobrego skárbu sercá swego wynosi rzeczy dobre: á zły cźłowiek ze złego skárbu sercá swego wynosi złość. Abowiem z obfitosci sercá mowią ustá jego.

Łk 6,46 c Przeczże mie tedy zowiecie, Pánie † Pánie, † á nie czynicie co powiedam?

Łk 6,47 Káżdy co przychodzi do mnie á słucha słow mych, i czyni je, okażę wam komu jest podobnym.

Łk 7,6 A ták Jezus szedł z nimi, á gdy nié dáleko był domu, posłał do niego on Setnik przyjacioły mowiąc mu, Pánie nie trudź się, bociem nie jest godzien ábyś wszedł pod dách moj:

Łk 7,7 † Przetoż nie miałem się zá godnego ktorybym przyść miał do ciebie: ále rzec słowem, á ozdrowieje sługá moj. †

Łk 7,8 Bociem i ja jest człowiek pod zwierzchnością postánowiony, májąc pod sobą żołnierze: u mowie temu, idź, á idzie: á drugiemy przyjdź, i przychodzi: á słudze mojemu, uczyń to, i czyni.

Łk 7,11 I stáło się [dniá drugiego] szedł do miástá ktore zową Nain: [á przy nim szło † wiele † uczniow jego,] i tłum wielki.

Łk 7,12 A gdy sie przybliżył ku bramie miejsckiej, aż ci wynoszą umárłego, ktory był jednorodnym synem u mátki swej, á tá byłá wdową, á był z nią wielki tłum z miástá.

Łk 7,14 I przystąpiwszy tknął sie mar (á ci co nieśli stánęli,) i rzekł, Młodzieńcze, tobieć mowię, wstań.

Łk 7,16 I ziął wszytki strách, i chwalili Bogá mowiąc, że Prorok wielki powstał miedzy námi, á iż Bog náwiedził lud swoj.

Łk 7,21 A onejże godziny wiele ich uzdrowił od niemocy, i biczow, i od duchow złych, á wiele ślepych wzrokiem dárował.

Łk 7,31 † I rzekł Pan,† komuż tedy przyrownam ludzie narodu tego? á komu są podobni?

Łk 7,32 Podobni są dzieciom ná rynku siedzącym ktore wołáją jedni ku drugim i mowią, piskálismy wam ná piszczałkách á nie tańcowáliście: nárzekálismy wam á nie płákáliście.