Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 20,2 Bieży przeto i przyjdzie k Symonu Piotru, i ku drugiemu uczniowi, ktorego miłował Jezus, i mowi im: Wzięli páná z grobu, á nie wiemy gdzie go położyli.

Jn 20,5 I zchyliwszy się, widzi leżące prześcieradłá, á wszákoż nie wyszedł.

Jn 20,12 Gdy przeto płákáłá w chyliłá się do grobu, i baczy dwá ánjoły w bieli siedzące, jedno u głowy, á jednego u nog, gdzie położono było ciáło Jezusowo.

Jn 20,14 A to rzekszy obrociłá się názad, i baczy Jezusá stojącego, á nie wiedziáłá że Jezus jest.

Jn 20,15 Mowi jej Jezus: niewiásto, co płáczesz? Kogo szukasz? Oná mnimájąc że ogrodnik jest, mowi mu: Pánie, jeśli go ty wyniosłeś, powiec mi gdziejesz go położył, á ja go wezmę.

Jn 20,19 Przeto gdy było poźno dniá onego jednego z sábátow, á drzwi były zámknione, gdzie byli uczniowe zebráni prze strách żydowski, przyszedł Jezus i stanął w pośrodku, i mowi im: Pokoj wam:

Jn 20,23 Ktorym byście odpuścili grzechy, odpuszczone im bywáją, á ktorych zátrzymálibyście, zátrzymáne są.

Jn 20,27 Potym mowi Thomaszowi: ściągni pálec twoj sam, á oglądaj ręce moje: i ściągni rękę twoję i włoż do boku mojego, á nie bądź niewiernym, ále wierny.

Jn 21,1 Za tym zjáwił się zásię Jezus nád morzem Tyberyjádskiem, á zjáwił się ták.

Jn 21,6 Záś rzekł im: zárzućcie ná prawą stronę łodzi sieć, á dostániecie: zárzucili przeto á już jej ciągnąć nie zmogli od mnostwá ryb.

Jn 21,11 Wstąpił Symon Piotr, i wyciągnął sięć ná ziemię, pełną ryb wielkich, sto pięć dziesiąt trzy, á (choć) ták wiele było, nie rozedrałá się sieć.

Jn 21,12 Mowi im Jezus: Przydźcie, obiedwajcie, á żaden z uczniow nie śmiał go spytać: Ty kto jesteś? Wiedząc iż pan jest.

Jn 21,18 Prawdziwie prawdziwie mowię tobie, gdyś był młodszy, przepásowáłeś sam siebie, i chodziłeś gdzieś chciał: gdy się záś stárzejesz ściągniesz ręce twoje, á inszy cię opasze i przewiedzie dokąd ty nie zechcesz.

Jn 21,21 Tego ujrzawszy Piotr, mowi Jezusowi: Pánie, á ten co?

Jn 21,23 Wyszło przeto słowo to do bráciej, że uczeń on nie umiera: á nie rzekł jemu Jezus że nie umiera, ále: Jesli chcę áby trwał áż przyjdę co tobie (do tego?)

Mt 7,29 Był bo uczący je jáko władzą májąc, á nie jáko Doktorowie.

Mt 11,30 Járzmo bo moje wczále , á brzemię moje lekkie jest.

Mt 19,30 Mnodzy záś pierwszy będą ostátecznymi, á ostáteczni pierwszymi.