Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: i (1570)

Wystąpienia 661-680 z 3573

Mt 23,1 Tedy Jezus mowił tłuszczam i uczniom swym, mowiąc:

Mt 23,2 Ná Mojżeszowym stolcu siedli uczeni w piśmie i Faryzeuszowie.

Mt 23,3 Wszytko przeto cokolwiek by wam rzekli záchować, záchowywajcie i czyńcie, ále wedle uczynkow ich nie czyńcie. Mowią bo á nie czynią.

Mt 23,4 Wiążą bo brzemioná ciężkie i nieznośne i wkłádają (je) ná rámioná ludzi, sámi záś pálcem swym nie chcą dotknąć się ich.

Mt 23,5 Wszytki záś uczynki swe czynią ku okazániu ludziom. Szyrokie czynią bramy spisane swe, i przedłużają podołki płászczow swych.

Mt 23,6 Miłują też pierwsze siedzenia ná wieczerzach, i pierwsze stolce w szkołach.

Mt 23,7 I witánia ná targach, áby ich zwáli ludzie Rábbi, Rábbi.

Mt 23,9 I ojcá sobie nie zowcie ná ziemi. Jeden bo jest ociec wász. ktory ná niebiesiech.

Mt 23,12 A ktokolwiek wywyższa siebie samego, zniżon będzie. I ktokolwiek zniża siebie sámego wywyższon będzie.

Mt 23,13 Biádá záś wam uczeni w piśmie, i Fáryzeuszowie obłudnicy, iż zámykacie krolestwo niebieskie przed ludźmi.

Mt 23,15 Biadá wam uczeni w piśmie i Fáryzeuszowie obłudnicy, iż obchodzicie morze i suszą, (chcąc) uczynić jednego przystępniká, á gdy się stáwa, czynicie go synem gehenny sowito więcej niżliście wy.

Mt 23,17 Głupi i ślepi, co bo więtszego jest, złotoli, álbo kościoł poświącájący złoto?

Mt 23,19 Głupi i ślepi, co bo więtszego, dar-li, álbo ołtarz poświącájący dár?

Mt 23,20 Kto bo klnie się ołtarzem, klnie się i nim, i wszem co ná nim.

Mt 23,21 A kto się klnie kościołem, klnie się i im, i mieszkájącym w nim.

Mt 23,22 I kto klnie się niebem, klnie się stolcem Bożym i siedzącym ná nim.