Słowo: á (1599) 
Wystąpienia 641-660 z 798
Łk 11,9 I ja wam powiedam: Proście, á będzie wam dano: szukajcie, á najdziecie: kołáccie, á będzie wam otworzono.
Łk 11,10 Abowiém káżdy który prosi, bierze: á który szuka, nájduje: á kołácącému, będzie otworzono.
Łk 11,14 I wyrzucał czártá, á on był niemy. A gdy wyrzucił czártá, przemówił niemy: i dziwowáły sie rzésze.
Łk 11,23 Ktoć nie jest ze mną, przeciw mnie jest: á kto nie zgromádza ze mną, rozprasza.
Łk 11,26 Tedy idzie, i bierze z sobą siedmi innych duchów gorszych nád się, á wszedszy mieszkáją tám. i zstawáją sie poszledniejszé rzeczy człowieká onégo gorszé, niżli piérwszé.
Łk 11,29 A gdy sie rzésze zbieżáły, począł mówić: Ten naród, jest naród złościwy: żąda znáku, á znák mu nie będzie dan, tylko znák Jonaszá proroká.
Łk 11,31 Królowa z południá wstánie ná sądzie z mężmi narodu tego, i potępi je: iż przyjecháłá od krájów ziemie słucháć mądrości Sálomonowéj: á otoć tu więcéj niż Sálomon.
Łk 11,32 Mężowie Niniwitowie powstáną ná sądzie z narodem tym, i potępią ji: iż pokutę czynili ná Jonaszowé kazánié: á oto tu więcy niżli Jonasz.
Łk 11,36 Jesliby tedy ciáło twé wszytko świétne było, nie májąc jákiéj cząstki ciemności: będzie wszytko świétné, á jáko świecá jásności oświéci sie.
Łk 11,41 Wszakże co zbywa dajcie jáłmużnę, á oto wszytkié rzeczy są wam czysté.
Łk 11,42 Ale biádá wam Phárizeuszóm, iż dawacie dziesięcinę z mietki, i z ruty, i z wszelkiéj járzyny: á opusczacie sąd i miłość Bożą. Lecz té rzeczy trzebá było czynić, á onych nie opusczáć.
Łk 11,44 Biádá wam iż jesteście jáko groby których nie widáć, á ludzie którzy sie po nich przechodzą, nie wiedzą.
Łk 11,46 A on rzékł: I wam w zakonie biegłym biádá: á bowiém obciążacie ludzi brzemiony których unieść nie mogą, á sámi sie jednym pálcem swym nie dotykacie brzemion.
Łk 11,47 A biadá wam, którzy budujecie groby proroków: á ojcowie wászy pozábijáli je.
Łk 11,48 Zaiste świádczycie iż zezwalacie ná uczynki ojców wászych: ábowiém je oni zábili, á wy budujecie groby ich.
