Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: á (1572)

Wystąpienia 641-660 z 691

Jn 17,10 I moje wszytko twoje jest, á twoje moje, i objaśnion jestem w nich, á już nie jestem ná świecie, a ci ná świecie są, á ja k tobie idę.

Jn 17,12 Gdy byłem z nimi ná świecie, ja chowałem je w imię twoje, ktore dałeś mi strzegłem, á żaden z nich nie zginął tylko syn zginienia, áby się pismo wypełniło.

Jn 17,14 Ja dałem im słowo twoje, á świát ich nienawidział, że nie są z świátá, jáko i ja nie jestem z świátá

Jn 17,21 Aby wszyscy jedno byli, jáko ty ojcze we mnie, á ja w tobie, áby i ci w nas jedno byli: áby świát wierzył, żeś ty mnie posłał.

Jn 17,23 Ja w nich, á ty we mnie, áby byli dokonáni w jedno, i áby poznał świát, żeś ty mnie posłał, i umiłowałeś je, jáko i mnie umiłowałeś.

Jn 17,25 Ojcze spráwiedliwy, á świát cię nie poznał, ja záś poznałem cię, i ci poználi, że ty mnie posłałeś.

Jn 18,10 Tedy Symon Piotr májąc miecz wyjął ji, i uderzył árcyofiárownikowego niewolniká, i odciął mu ucho práwe: á było imie niewolniku, Máłchus

Jn 18,15 Szedł záś zá Jezusem Symon Piotr, i drugi uczeń, á uczeń on był znájomy áryofiárownikowi, i społem wszedł z Jezusem do dworá árcyofiárownika,

Jn 18,20 Odpowiedział mu Jezus: Ja jaśnie mowiłem świátu: ja zawżdy uczyłem w szkole i w kościele, gdzie się wszyscy żydowie schodzą, á pokornie nie mowiłem nic.

Jn 18,28 Wiodą tedy Jezusá od Kájfaszá do ratuszá, á było ráno i nie weszli sámi do ratuszá, áby się nie splugáwili, ále áby jedli páschę.

Jn 19,13 Przeto Piłat usłyszawszy to słowo wywiodł ná dwor Jezusá, i siadł ná sadowym stolcu, ná miejscu które zową litostrat, á po Ebrejsku Gábbáthá.

Jn 19,14 Było záś gotowánie paschy, á godziná jákoby szosta, i mowi żydom: oto Krol wász.

Jn 19,18 Gdzie go ukrzyżowáli, a z nim inych dwu, stąd i zowąd, á w pośrodku Jezusá.

Jn 19,19 I nápisał tytuł Piłat, i położył nád krzyżem: á było nápisano: JEZUS NAZAREJSKI KROL ŻYDOWSKI.

Jn 19,24 Rzekli przeto k sobie, Nie rozdzierajmy jej ále puśćmy los o nię czyjá będzie, áby się pismo spełniło mowiące: podzielili sobie odzienia moje, á o suknią moję miotáli los: A przeto drabi ták uczynili.

Jn 19,32 Przyszli przeto drabi, á pierwszemu tedy przebili goleni, i drugiemu z nim ukrzyżowánemu:

Jn 19,35 A kto widział świadczył, á prawdziwe jest je(go) świádectwo, i on wie że prawdę mowi, ábyście i wy wierzyli.

Jn 19,41 A był ná miejscu, gdzie go ukrzyżowano, ogrod: á w ogrodzie grob nowy, w ktorym jeszcze nikt nie był położon.