Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 1,56 Mieszkáłá potym Máryja przy Elżbiecie, jákoby przez trzy miesiące: á potym sie wrociłá do domu swego.

Łk 1,65 I stał sie jest strách miedzy wszystkiemi sąsiády ich, i rozniosło sie to á rozsławiło po wszystkich gorách Żydowskich:

Łk 1,79 áby rozświecił tym ktorzy w ciemnościách i w cieniu śmierci siedzą, á iż spráwował postępki nog nászych, ná drogę pokoju.

Łk 2,4 Szedł też i Jozef z Gálilejej z miástá Názáret do ziemie Judskiej, do miástá Dawidowego, ktore zową Betleem: przeto iż był z domu á z fámilijej Dawidowej,

Łk 2,14 Chwałá Bogu ná wysokościách, á ná ziemi pokoj ludziom dobrej wolej.

Łk 2,15 I stáło się jest, gdy odeszli od nich Anijołowie do niebá, rozmawiáli pásterze miedzy sobą: Podźmy aż do Bethleem i oglądajmy to słowo ktore sie stáło, á ktore uczynił, i okazał nam Pan.

Łk 2,25 A oto człowiek był w Jeruzálem, ktoremu imię było Symeon, á był to człowiek sprawiedliwy i bogobojny, oczekáwájący pociechy Izráelskiej, i Duch święty był w nim.

Łk 2,42 A gdy już był we dwunaście lat, á oni wstępowáli do Jeruzálem według zwyczáju dniá świętego,

Łk 2,43 i wypełniwszy dni święte gdy sie záś wrácáli (do domu) zostáło dziecię Jezus w Jeruzálem, á nie wiedzieli tego rodzicy jego.

Łk 2,49 A on im odpowiedział: Co jest iżeście mię szukáli? á zażeście nie wiedzieli że w tych rzeczach ktore ojcá mego są, należy mi być?

Łk 3,1 A piętnastego roku Cesárstwá Tyberyjuszá Cesárzá, gdy Pontski Piłath spráwował Judską ziemię, á Tetrárchámi byli, Herod Galilejskim, á Philip brát jego Ituryjej, i Tráchonitskiej ziemie, á Lisánijasz Abileńskim,

Łk 3,5 Káżdy padoł będzie nápełniony, káżda gorá i pagorek będzie poniżon, i będą krzywe rzeczy sproszczone, á chropáwe drogą głádką:

Łk 3,8 Czyńcież tedy owoce przystojne pokucie á nie poczynajcie mowić. Mamy ojcá Abráhámá. Bo to wam powiádam: Iż mocen jest Bog z oto tego kámieniá wskrzesić syny Abráhámowe.

Łk 3,11 Odpowiedziawszy powiedział im: Kto ma dwie sukni, niechaj da temu kto nie ma: á kto też ma pokármy: tákież niechaj uczyni.

Łk 3,15 A gdy sie ludzie nadziewáli o Janie, á práwie wszyscy myślili w sercach swoich nie onli by był Chrystusem:

Łk 3,17 ktorego sierlęczká w ręce jego, i wyczyści boisko swoje: á zgromádzi pszenicę do stodoły swojej, á plewy spáli ogniem nieugásistym.

Łk 3,24 á ten był Mátthátowym, ktory był synem Lewi, á Lewi Melchiow, á Melchi Jámnego, á Jámni Jozephow,