Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mt 4,0 Jáko dokonał pan postu, á trzykroć od dyjabłá był kuszon, kázać począł, rybitwy wezwał, á niemocy rozmaite uzdrawiając. Capitulum 4.

Mt 6,0 Dobre uczynki jako obacznie máją byc czynione, á zwłaszczá posty, jáłmużny, modlitwy, nie dla prożnej chwały, ale dla bogá. Caput. 6.

Mt 7,0 Jáko sie mamy ku blizniemu mieć uczy, żebysmy nie posądzáli nie potąpiáli, ále im dobrze czynili, drogą ciásną chodzili, á ná dobrym gruncie budowáli. Caput. 7.

Mt 10,0 Każąc zwolenniki dwánascie rozsyła, tylko po żydowskiej ziemi dájąc im moc czynienia cudow, a ucząc je jáko sie máją spráwowáć, á tesz jáko przenásládowánia máją cierpieć. Caput 10.

Mt 12,0 Omawia ápostoły przed żydy, że nie gwałcili soboty jedząc kłosie, á karze je, proroctwo o sobie wykłádájąc, á niemocne uzdrawia. Caput. 12.

Mt 16,0 Żydzi znákow pytáją od páná, á on Jonaszow znák im opowiáda, Piotrowo wyznánie twierdzi o sobie, mękę swą opowiádájąc każe sie náśládowáć z krzyżem. Caput. 16.

Mt 20,0 Przepowieść o páńskiej winnicy, że robiącym rowna zapłátá będzie daná, mátce synow Zebedeuszowych pan wymowiwszy sie mękę swą opowiáda, á dwu ślepych w Jerycho uzdrawia. Caput. 20.

Mt 22,0 Opowiada gody wieczne, i niewdzięczność ludzi. A jáko go żydowie kusili w poborze Cesárskim, á gadánie o przykazániu bożym, i zmartwychwstaniu. Caput. 22.

Mt 24,0 Opowiáda pán skażenie kościołá, i też miástá, á dzień sądny i znáki jego, ántychristá, fáłszywe proroki, á zápłátę dobrego sługi. Caput. 24.

Mt 25,0 Przepowieść pan powiáda o dziesiąci pánien, o funciech ktore sługom rozdał, o dniu sądnym, i o sądzeniu złych á dobrych. Caput. 25.

Mt 26,0 Pan Christus wieczerza z ápostoły w wieczerniku. ciáło swe poświęciwszy dáje, á ná modlitwie w ogrodzie od Judaszá wydan, od żydow jest wieczion, oskárżon, á Piotr sie go záprzał. Caput. 26.

Mt 28,0 Christus z martwych wstał, ánjoł stroże przestrászył, niewiástom miestce ukazał, ktore Jesusá widziawszy odbieżáły, i stroże przenájęci od żydow, á pan ápostołom sie ukazał. Caput. 28.

Mk 2,0 Pan Christus uzdrowiwszy párálitiká, Mátheuszá wzywa, á iż z grzesznymi obcuje, wymawia sie, i zwolenniki nie poszczące i w sobotę kłosie rwące od Phárizeuszow broni. Caput. 2.

Mk 4,0 Krolestwo niebieskie pod przepowieścią siemion rozmáitych, i gorczycnego ziárná opowiedziawszy, przez morze jádąc śpi, á obudzony, słowem nawáłności morzá uśmierza, z podziwowánim wszytkich. Caput. 4.

Mk 5,0 Wpędziwszy pan Christus ćmę dyjabłow w wieprze, Jáirowę corkę wskresił, á ná drodze niewiástę uzdrowił ná krwie płynienie. Caput. 5.

Mk 12,0 Przepowieść o winnicy pan żydom powiádá, á oni bacząc że ná nie mowi, chcieli go podchwycić w mowie, i posłáli k niemu pytáć o czyńsz cesarski, i o zmartwychwstániu sáduceuszow, na koniec sámi o przykazánie pierwsze pytáją, odpráwiwszy je pan wdowę ubogą bogaczom przekłada. Caput. 12.