Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: á (1599)

Wystąpienia 601-620 z 798

Łk 9,8 á niektórzy zásię, iż sie Eliasz ukazał: á drudzy téż, iż prorok jeden z stárych powstał.

Łk 9,11 Czego dowiedziawszy sie rzésze, szły zá nim: i przyjął je, i powiedał im o królestwie Boży: á té którzy léczenia potrzebowáli uzdrawiał.

Łk 9,13 I rzékł do nich: Dajcie im wy jeść. A oni powiedzieli: Nie mamy więcéj tylko pięcioro chlebá, á dwie rybie, chybá bysmy szli i kupili pokármów ná tę wszytkę rzészą.

Łk 9,19 A oni odpowiedzieli i rzekli : Janem chrzcicielem: drudzy téż Eliaszem: á drudzy iż prorok jeden z piérwszych powstał.

Łk 9,22 mówiąc, Iż potrzebá áby Syn człowieczy wiele ciérpiał, á był wzgárdzon od stárszych, i od przedniejszych kápłanów i Doktorów, i áby był zábit, á trzeciégo dniá powstał.

Łk 9,23 I mówił do wszytkich: Jesli kto chce zá mną iść, niech záprzy sámégo siebie, á weźmie krzyż swój ná káżdy dziéń, i niech idzie zá mną.

Łk 9,25 Abowiém co ma zá pożytek człowiek, jesliby zyskał wszytek świát, á sam by siebie strácił, i sam ná sobie szkodę podjął?

Łk 9,30 A oto dwá mężowie rozmawiáli z nim: á byli Mojzész i Eliasz:

Łk 9,33 I zstáło sie: gdy odchodzili od niego, rzékł Piotr do Jesusá: Mistrzu: dobrze nam tu być: i uczyńmy trzy przybytki: jeden tobie, á jeden Mojzészowi, i jeden Eliaszowi: nie wiedząc co mówił.

Łk 9,39 á oto duch go porywa, i nátychmiast krzyczy, i roztrąca, i rozdziéra go z uślinieniem, á záledwie odchodzi stárgawszy go.

Łk 9,40 i prosiłem uczniów twoich áby go wyrzucili, á nie mogli.

Łk 9,48 i rzékł im: ktobykolwiek przyjął to dziéciątko w imię moje, mnie przyjmuje: á ktokolwiek nie przyjmuje, przyjmuje tego który mię posłał. Abowiém kto jest mniejszym miedzy wszytkimi wámi, ten jest więtszym.

Łk 9,51 I zstáło sie gdy sie wypełniáły dni wzięcia jego, á on utwiérdził twarz swoję áby szedł do Jeruzálem.

Łk 9,52 I posłał posły przed obliczem swoim: á idąc weszli do miástá Sámárytáńskiégo, áby mu nágotowáli.

Łk 9,58 Rzékł mu Jesus: Liszki máją jámy, á ptacy niebiescy gniazdá: Lecz syn człowieczy nie ma gdzie skłonić głowy.

Łk 9,60 A Jesus mu rzékł: Niechaj umárli grzebią swé umárłé: á ty idź á opowiádaj królestwo Bożé.

Łk 10,4 Nie nościéż miészká, áni tájstry, áni bótów: á żadnégo w dródze nie pozdrawiajcie.