Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 12,47 A jesli kto usłyszy moje mowy, á nie uwierzy, ja go nie sądzę. Bo nie przyszedłem abym sądził świát, ále ábym zbáwił świát.

Jn 13,3 Wiedząc Jezus iż wszytko dał jemu ociec do rąk, á iż od Bogá wyszedł, i do Bogá szedł.

Jn 13,13 Wy zowiecie mię uczycielem i pánem, á dobrze mowicie. Bo jestem.

Jn 13,20 Prawdziwie prawdziwie mowię wam, kto przyjmuje jesli kogo pośle, mnie przyjmuje, á kto mnie przyjmuje, przyjmuje (onego) kto mię posłał.

Jn 13,21 To rzekszy Jezus záfrásował się duchem, á świadczył, i rzekł: Prawdziwie prawdziwie mowię wam, iż jeden z was wyda mię.

Jn 13,30 On przeto wziąwszy chleb, wnet wyszedł, á byłá noc, gdy wyszedł.

Jn 13,33 Dzieci, jeszcze ná chwilkę z wámi jestem, będziecie mię szukáć, á jáko rzekłem żydom, iż gdzie odchodzę ja, wy nie możecie przyść (ták) i wam mowię teraz.

Jn 14,2 W domu ojcá mego mieszkánia mnogie są: á jesli (by) nie (było) nie rzekł bym wam. Iż idę zgotowáć wam miejsce.

Jn 14,5 Mowi mu Tomasz: Pánie, nie wiemy gdzie odchodzisz, á jákoż możemy drogę wiedzieć?

Jn 14,7 Jesli byście ználi mnie, i ojcá me(go) ználibyście, á odtąd go poznacie i ujrzycie go

Jn 14,8 Mowi mu Filip: Pánie, ukaż nam ojcá, á dosyć nam.

Jn 14,9 Mowi mu Jezus: Ták długi czás z wámi jestem, á nie poználiście mię? Filipie, kto widzi mnie, widzi ojcá A jákoż ty mowisz, ukaż nam ojcá?

Jn 14,10 Nie wierzysz (li) że ja w ojcu, á ociec we mnie jest? Mowy ktore ja mowię wam, od siebie (ich) nie mowię, lecz ociec we mnie mieszkájący, ten czyni spráwy.

Jn 14,11 Wierzcie mi, że ja w ojcu, á ociec we mnie jest. A jesli nie (ták,) dla spraw samych wierzcie mi.

Jn 14,16 A ja uproszę ojcá, á ine(go) pocieszycielá da wam, áby trwał z wámi ná wieki, duch prawdy, ktorego świát nie może wziąć, iż go nie baczy, áni go zna.

Jn 14,19 Jeszcze máło, á świát więcej nie ujrzy mię, wy záś ujrzycie mię, iż ja żywię, i wy żyć będziecie.

Jn 14,20 W on dzień wy poznacie, że ja w ojcu moim, á wy we mnie, i ja w was.

Jn 14,22 Mowi jemu Judasz Iskáryjotski: Pánie, co się dzieje, iż nam masz objáwić samego siebie, á nie świátu?

Jn 14,24 Kto nie miłuje mnie, słow moich nie chowa: á słowo ktore słyszycie, nie jest moje, ále (onego) ktory mię posłáł ojcá.

Jn 14,30 Już nie wiele mowić będę z wámi, idzie bo świáta tego książę, á we mnie nie ma nic,