Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 18,27 Záś się tedy záprzał Piotr: á nátychmiast kur zápiał.

Jn 18,31 Tedy im rzekł Piłath: Wieścież wy go, á wedle wászego práwá, osądźcie go. Rzekli mu tedy Żydowie: Nam się nie godzi nikogo zábić.

Jn 18,37 Rzekł mu tedy Piłath: Owaś ty wżdy Krol? Odpowiedział mu Jezus: Ty powiádasz iżem ja jest Krolem. Ja sie ná to narodził, i ná tom przyszedł ná świat, ábym świádectwo wydał prawdzie. Kożdy ktory jest z prawdy, słucha głosu mojego.

Jn 18,39 Ale jest ten zwyczaj u was, żebym wam jednego wypuścił ná wielkąnoc. Chcecież tedy, że wam wypuszczę Krola Żydowskiego?

Jn 19,1 Tedy Piłath wziąwszy Jezusá ubiczował go.

Jn 19,5 Wyszedł tedy Jezus ná dwor, niosąc koronę cierniową, i Páwłoczáne odzienie. I rzekł im Piłat: Oto człowiek.

Jn 19,9 Tedy wszedł záś ná Ratusz, i rzekł do Jezusá: Skądżeś ty? Ale Jezus nie dał mu (ná to) odpowiedzi.

Jn 19,10 Rzekł mu tedy Piłath: Nie mowisz do mnie? nie wiesz że mam moc ciebie ukrzyżowáć, i mam moc wypuścić cię?

Jn 19,16 Tákże tedy wydał go im, áby był ukrzyżowan. Wzięli tedy Jezusá, i wywiedli go.

Jn 19,21 Tedy Biskupowie Żydowscy mowili Piłathowi: Nie pisz Krol Żydowski: ále iż on powiedział: Jestem Krolem Żydowskim.

Jn 19,24 Mowili tedy jeden do drugiego: Nie rozrzynajmy jej, ále rzućmy o nię los, czyjá by byłá. Aby sie wypełniło pismo, ktore mowi: Rozdzielili miedzy sie odzienia moje: á o odzienie moje rzucáli los. A żołnierze tedy te rzeczy uczynili.

Jn 19,29 Leżáło tedy tám naczynie pełne octu. Tákże oni (wziąwszy) gębkę nápojoną octem, obłożywszy ją Hizopem, przytulili do ust jego.

Jn 19,31 Tedy Żydowie, iż był dzień Gotowánia, aby nie zostáły ná krzyżu ciáłá ná Sobbotę, bo był to dzień wielki Sobbotni, prosili Piłatá, áby były połámáne ich kości, á potym je zdjęto.

Jn 19,40 Wzięli tedy ciáło Jezusowe, i uwinęli je w prześcierádłá, jáko jest obyczaj chowáć sie Żydom.

Jn 20,1 A pierwszego tedy dniá po Sobocie, Máryja Mágdálená przyszłá ráno do grobu, poki jeszcze ciemno było: i ujźrzáłá że odjęto kámień od grobu.

Jn 20,2 Bieżawszy tedy, przyszłá do Simoná Piotrá, i do onego drugiego zwolenniká ktorego miłował Jezus: i powiedziáłá im. Wzięlić Páná z grobu, á nie wiemy gdzie go położyli.

Jn 20,3 Wyszedł tedy Piotr, i on drugi zwolennik, i przyszli do grobu.