Słowo: mnie (1599) 
Wystąpienia 41-60 z 78
Mk 9,36 Któżkolwiek jedno z tákowych dziateczek przyjmie w imię moje mnie przyjmuje, á ktokolwiek mnie przyjmuje, nie mnie przyjmuje, ále tego który mnie posłał.
Mk 9,38 A Jesus rzékł: Nie zákazujcie mu. Abowiém żaden nie jest, który by czynił cudá w imie moje, á mógłby prędko źle mówić o mnie.
Mk 10,14 Co obaczywszy Jezus, miał im zá złe, i rzekł im: Dopuście dziatkam przychodzić do mnie: á nie zákázujcie im, boć takich jest Krolestwo Boże.
Mk 10,29 Odpowiádájąc Jezus, rzekł: Záprawdę wam powiádam, żaden nie jest ktoryby opuścił dom, ábo Brácią, ábo siostry, álbo ojcá, ábo mátkę, álbo syny, álbo rolę dla mnie, i dla Ewánjelijej,
Mk 13,9 A wy miéjcie sie sámi ná pieczy. Bo was wydádzą do rad, i w bóżnicách was bić będą, á przed stárosty i przed królmi dla mnie stáwáć będziecie, onym ná świádectwo.
Mk 14,6 A Jesus rzékł: dajcie jéj pokój, czemu jéj przykrość czynicie: Dobry uczynek przeciwko mnie uczyniłá.
Mk 14,7 bo záwżdy ubogié macie z sobą: i kiedy będziecie chciéć możecie im dobrze czynić: lecz mnie nie záwżdy macie.
Mk 14,27 i rzékł im Jesus: Wszyscy sie zgorszyćie ze mnie téj nocy: iż nápisano jest: Uderzę pástérzá, á rozprószą sie owce.
Mk 14,30 i rzékł mu Jesus: Záprawdę powiádam ci, iż ty dziś téj nocy, piérwéj niż dwákroć kur zápoje, trzykroć sie mnie záprzysz.
Mk 14,36 Abbá, Ojcze, wszytko tobie jest podobno, przenieś ode mnie ten kielich. Ale nie to co ja chcę, ále co ty.
Łk 1,3 Zdáło sie i mnie, którym z początku pilnie wszytkiégo dochodził, porządnie tobie, cny Teofile, wypisáć:
Łk 1,43 A skądże mnie to, że przyszłá mátká Páná mégo do mnie?
Łk 4,6 I rzékł mu: Tobie dam władzą tę wszytkę, i chwałę ich: bo mnie podáné są, á komu chcę dawam je.
Łk 5,8 Co widząc Symon Piótr, upadł u kolan Jesusowych, mówiąc: Wynidź ode mnie, bom jest człowiek grzészny, Pánie.
Łk 6,47 Wszelki który przychodzi do mnie, á słucha mów moich, i czyni je: okażę wam komu jest podobnym.
Łk 7,23 A błogosłáwiony jest którykolwiek sie nie zgorszy ze mnie.
