Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mk 8,33 Ale on obrociwszy się, i wejźrawszy ná swe zwolenniki, sfukał Piotrá mowiąc, Odejdź ode mnie szátánie, ábowiem nie rozumiesz to co jest Bożego, ále to co jest ludzkiego.

Mk 8,35 Abowiem ktokolwiek by chciał záchować duszę swą, stráci ją: Lecz ktokolwiek utráci duszę swą dla mnie i dla Ewanjelijej, ten ją záchowa.

Mk 8,38 Abowiem ktoć się wstydáć będzie mnie i słow moich miedzy narodem tym cudzołożnym i grzesznym, zá tego się też i Syn człowieczy wstydáć będzie, gdy przyjdzie z chwałą Ojcá swojego z Anjoły świętymi.

Mk 9,19 Tedy mu on odpowiedziawszy rzekł O narodzie niewierny, i dokądże z wámi będę? i dokądże was cierpieć mam? przywiedźcież go do mnie.

Mk 9,37 Ktożkolwiek jedno z tákowych dziateczek przyjmie w imię moje, mnie przyjmuje, á ktokolwiek mnie przyjmuje, nie mnie przyjmuje, ale onego ktory mie posłał.

Mk 10,14 Co gdy obaczył Jezus, gniewał się, mowiąc do nich, Dopuśćcie dziateczkam ić do mnie, á nie zákázujcie im, ábowiemci tákowych jest Krolestwo Boże.

Mk 10,29 Ná to Jezus odpowiedziawszy, rzekł, Záprawdę mowię wam, Żaden nie jest ktory by opuścił dom, ábo bracią, ábo siostry, ábo ojcá, ábo mátkę, ábo żonę, ábo dzieci, ábo role dla mnie i dla Ewánjelijej,

Mk 13,9 Ale wy się ostrzegajcie, boć was wydádzą przed sądy, i do bożnic, i będą was bić, á przed przełożonymi i Krolmi dla mnie stáwać będziecie ku przeświadczeniu ich.

Mk 14,6 Tedy Jezus rzekł, Dajcie jej pokoj, i przeczże ją frásujecie? dobryć uczynek przeciwko mnie uczyniłá.

Mk 14,7 Bo záwżdy ubogie będziecie mieć z sobą, i kiedykolwiek záchcecie możecie im dobrze czynić, lecz mnie nie záwżdy mieć będziecie.

Mk 14,27 Tedy do nich rzekł Jezus, Wszyscy się zgorszycie we mnie tej nocy: Bo jest nápisano, Uderzę pástyrzá á będą rozproszone owce.

Mk 14,30 Rzekł mu tedy Jezus, Záprawdęć powiedam, iż dziś tej nocy pierwej niż dwá_kroć kur zápoje, trzy_kroć się mnie záprzysz.

Mk 14,36 I mowił, Abbá Ojcze, wszytkoć tobie jest podobne, przenieś ode mnie ten kubek, wszákże nie to co ja chcę, ále co ty chcesz.

Łk 1,3 Zdało się też i mnie wszytkiego dostatecznie z początku doszedszy, porządnie o tym do ciebie pisać, o nazacniejszy Teofile.

Łk 1,43 Ale skądże mnie to, iż przyszłá mátká Paná mego do mnie?

Łk 2,49 Ale on rzekł do nich, Coż jest żeście mię szukali? Zażeście nie wiedzieli iż w tych rzeczach ktore są ojcá mego, potrzeba mnie być?

Łk 4,7 A ták będzieszli ty mnie chwalił, będąć twoje wszytki.