Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 16,6 Ale iżem to wam powiedział, smutek nápełnił serce wásze.

Jn 19,34 Ale jeden z żołnierzow oszczepem otworzył bok jego, á nátychmiást wyszłá krew i wodá.

Mt 9,0 Kápitulá 9. 2 Jezus uzdrawia páráliżem ruszonego. 6 Okázując to iż ma moc ná ziem odpuszczáć grzechy. 9 Máteuszá wzywa od <...>. 10 W domu u niego siedzi. 12 Ale jáko lekarz dla chorych. 13 A by grzesznych ku pokájániu pobudził. 14 Uczniom Janowym i Fáryzeuszom opowieda, przecz uczniowie jego nie pościli. 20 Niewiástę od krwie płynienia uzdrowił. 23 Pánienke z umárłą wzbudził 27 Dwu slepych oświecił. 32 Niemo opętánego uleczył. 35 przechadza się po rozmáitych miástách i wsiach leczący ucznie. 35 żáłujących że byli rozproszeni jáko owce bez pásterzá. 38 I prosić każe o robotniki ná żniwo.

Mt 20,0 Kápitulá 20. 1. O nájętych robotnikach ná winnice: 16. Z ktorych pierwszy będą ostátecznymi, á ostateczni pierwszymi. 17. Idzie Jezus do Jeruzálem á o swej śmierci rozmawia. 20. Márká synow Zebedeuszowych prosi go zá syny swoimi. 24. Dlaczego się drudzy ná nie gniewáją. 25. Ale Jezus wszytkich od pánowánia ku służbie przywodzi. 30. Potym dwu ślepych uzdrowił.

Mt 22,0 Kápitula 11. 1. Krol spráwił wesele synowi swmu, ná ktore wielu wezwał. 14. ale między wielą wezwánych máło nálazł wybránych. 15. Fáryzeusze pytáją się o czynszu, jeślliby go mieli dáć Cesárzowi. 23. A Sádukieuszowie o zmartwychwstániu. 35. Potym jeden w piśmie uczony, o naprzedniejszym Bozym roskazániu. 41. Pan Jezus zápyta Fáryzeuszow czyimby był synem Mesjasz.

Mk 2,0 Kápitułá 2. 1 W Káfarnáum uzdrowił Jezus powietrzem ruszonego. 5 Odpuszczając mu grzechy. 6 Dlaczego też szemrzą przeciw niemu uczeni w piśmie. 14 Wezwał Máteusza celniká. 15 I je w domu tego z celnikámi i innymi grzesznymi. 16 Przeto; go też szacują Fáryzeuszowie. 17 Ale im ná to odowieda Jezus. 10 I ucznie swe iż nie pościli wymawia. 23 Broni ich też w tym, iż w szábát kłosy rwali i jedli.

Mk 12,0 Kápitulá 12. 1 Jezus powieda podobienstwo o winnicy. 10 I kámieniu odrzuconym. 13 Fáryzeuszowie go podchwyćić chcą pytánim o czynszu Cesárskim. 18 A Sádukieuszowie o z martwych wstániu. 28 Potym jeden uczony pytájąc go o przedniejszym zakonnym uoskazániu. 35 Jezus záś pyta, jákoby Mesyasz był synem Dawidowym, gdyż go Dawid pánem názwał. 38 Zatymże każe się strzedz Fáryzeuszow i w piśmie uczonych.41 Kładą do skárbu kośćielnego bogacze. 42 Ale wdowá uboga więcej włożyłá.

Mk 13,0 Kápitulá 13. 1 Uczniowie kośćioł Jezusowi ukázują. 2. Ktorym on powieda o zburzeniu jego. 6 Znáki opowiedájąc ktore to uprzedzić miały upominájąc ich, áby się strzegli zwodzićielow. 10 A iż pierwej miáła być przepowiedána Ewanielia w wszech narodow. 11 Dla ktorej mieli wiele ćierpieć przypowiedacze jej. 14 Ale nie mniejsze trapienie żydowe w obleczeniu Jerozolimskim. 22 Gdzie tez nástáć miáło wiele fałszywych Chrystusow. 26 Nad to powieda też i o przyśćiu swym ná sąd. 33 Nápominájąc wszytkich, áby czuli i modlili się.

Łk 4,0 Kápitulá 4. q. Jezusá ná puszczy kusił szátan. 13. Niezwyciężony odszedł od niego. 14. Jezus z puszczej wrócił do Gálilei. 16. w Názaret czyta w zgromadzniu proroctwo Ezajaszowe. 21. Ukázując iż sie to proroctwo w nim wypełniło. 24. Ale prorok żaden w ojczyźnie nie jest przyjemny. 29. Przetoż i Jezus od nich jest wyrzucon. 31. W Kafarnaum potym uczy. 35. Opętánego leczy. 38. W domu lepakpiotrowym uzdrowił świekrę jego. 40. I wiele inszych niemocnych. 41. Zákazując diabłom żeby go nie wyznawáli.

Łk 9,0 Kapituła 9. 1 Rozsyła pan dwánaście Apostołow ku przepowiedániu. 7 Herod wątpi o Jezusie kto by on był. 10 Apostołowie się zwrocili, z ktorymi z osobná odchodzi Jezus. 11 Zebrał się do niego lud wielki. 13 Ktory pięciorgiem chlebá á dwiemá rybámi nákarmił. 18 Apostołow pyta co o nim ludzie trzymáją. 20 Apostołowie fo Christusem wyznawáją. 23 Uczy ich, czego potrzebá tym coby zá nim chodzić chcieli. 28 Przemienia się ná gorze. 38 Lunátyká leczy. 44 Śmierć swą uczniom opowieda. 46 Oni sie o przełożeństwie gadáją. 48 Z czego ich strofuje. 51 Do Jeruzalem idzie. 52 Nie chcą mu dáć gospody Sámárytanowie. 54 Czego się nád nimi ogniem z niebá mścić chcą Jan z Jakubem. 55 Ale je oto Jezus fuka. 57 Chce jeden iść zá nim, á on mu nie dopuszcza. 59 A inszemu zá sobą iść każe.

Łk 21,0 Kápitułá 21. Kłádą bogacze do skárbu. 2 Uboga wdowá więcej włożyłá. 6 Opowieda Pan zborzenie kościołá i miásta. 9 Trwogi opowiedając, przedsię się swym lękać nie da. 14 Ani myślić coby odpowiedáli. 15 Obiecując im dáć ustá i mądrość. 16 Opowieda im nienawiść, i od sámych rodzicow. 19 Ale im w tym wszytkim każe się cierpliwością bronić. 21 A przed sojski nieprzyjacielskimi uchodzić. 22 Biádá brzemiennym ná ten czás. 25 Ználi ná słońcu i gwiazdách, á ná ziemi ucisk. 27 Przyście syná człowieczego. 34 Ktorego czekáć trzebá czujności i trzeźwości.

Jn 2,0 Kápitułá 2. 1 Wesele w Kanie miásteczku Gálilejskim, gdzie Jezus z wody wino uczynił. 12 Do Kafarnaum z krewnymi poszedł. 13 Potym do Jeruzálem 14 Gdzie kupce z kościołá wyrzucił. 18 Známienia się od niego domagáją: á on kościoł każe rozwálić, áby gi we trzy dni wystáwił. 21 Rozumiejąc to o kościele ciáłá swego. 23 Wiele ich tám wen uwierzyło. 24 Ale się im on nie zwierzał.

Jn 6,0 Kápitułá 6. 1 Pięciorgiem chlebá i dwiemá rybkámi nákarmił Pan 5000. ludzi. 13 Ułomkow zebrano dwánaście koszy. 14 Prorokiem go názwáją. 15 I Krolem ucznić chcą, lecz Jezus dlatego precz odchodzi. 16 Ucznie ná morze wypráwił. 19 A on potym szedł po wodách zá nimi. 24 Názájutrz lud wielki przewiosł się zá nim po Kafarnaum. 26 Uczy ich Jezus ktoregoby pokármu szukáć mieli. 29 I tákie uczynki czynić. 35 Uczy ich też o prawdziwym chlebie niebieskim: i o pożywániu ciáłá swe(go) i piciu krwie swojej. 41 Żydowie przeciw temu szemrzą. 60 A z uczniow niektorzy mowę jego twárdą zowią. 66 Odchodzą od niego zgorszywszy się. 69 Ale go oni dwánaście synem Bożym wyznawáją.

Jn 13,0 Kápitułá 13. 1 Jezus chcąc odeść do ojcá. 2 Z swemi miłemi uczniámi wieczerza: 5 A nogi im umwszy. 12 Onych przykłádem swym, ku pokorze i spolnej miłości nápomina. 20 Obiecując też tym zapłátę, ktorzyby posłánce przyjmowáli. 21 Trwoży sobą, wspominájąc zdrajcę swego. 24 O ktorym się Piotr przez Jáná pyta. 26 Ktorego Pan sztuczka chlebá pokázuje. 27 Zá ktorą Szátan wszedł w Judaszá. Zá czym odszedł od stołu. 34 A Pan swym nowe rozkazánie daje o miłości. 36 Piotr chce iść zá Pánem i ná śmierć. 38 Ale mu Pan opowieda że się go trzykroć záprzeć miał.

Jn 15,0 Kápitułá 15. 1 Jezus jest winna mácicá, á Bog ociec winiarz. 2 Ktory płodne látorośle ochędaża, á niepłodne odcina i do ogniá miece. 4 Upomina ucznie swe áby przy nim jáko roszczki przy winnej mácicy trwáli. 5 Nie chcali być wyciętemi i do ogniá wrzuconemi. Gdyż też bez niego nie mogą nic czynić. 9 Miłość im swą záleca, rozkázując i onym áby się też społu miłowáli. 15 Gdyż ich nie ma zá sługi, ále zá przyjacioły. 18 Niedbájąc nic ná nienawiść świetską, ktory też onego sámego miał przod w nienawiści. 20 A uczen też nie może być szcześliwszy nád mistrzá swoje(go). Ktorym ácz prześládowánie opowieda. 26 Ale im też duchá pocieszycielá obiecuje.

Jn 16,0 Kápitułá 16. 1 Zá jednę przestrogę, opowieda im prześládowánie dla imienia swego. 3 Ktore ich podkáć miáło od tych co jego i Bogá też nie znáją. 7 Ale im záś duchá świętego objecuje. Ktoryby ich cieszył, á świát strofował i sądził. 16 Powieda im o odeściu swym ná máły czás. 20 A iż ná nie, jáko ná niewiástę rodzącą frásunek przyść miał. 22 Lecz potym nieodmienne wesele. 23 Ku modlitwie ich nápomina. 27 Upewniájąc ich w tym, że je ociec miłuje. 29 Dobrze sobie tuszą uczniowie, jákoby też wszytko co im mowił rozumieli. 32 A on im záś powieda że go sámego mieli odbieżeć.

Jn 19,0 Kápitulá 19. 1 Piłat Jezusá biczuje. 2 Żołnierze go koronują. 6 Żydowie áby go dał ukrzyżowáć wołáją. 9 Piłat odwiodszy się z Jezusem ná stronę pyta go ktoby on i skąd był. 12 Chcąc go wypuścić. Ale dla wielkiego krzyku żydowskie(go) dał go ukrzyżowáć. 18 A on idzie z krzyżem. 19 Nád ktorym wystáwił Piłat napis. 23 Żołnierze się dzielą szátámi jego: á losy o sukienkę miecą. 25 Stoją też i białe głowy pod krzyżem. 26 Gdzie Jezus mátkę swą uczniowi ktorego miłował odlecił. 28 Zátym prágnie. 29 Ocet mu podáją. 30 A on duchá oddał. 32 Zbojcom łamią golenie. 24 Jezusowi jeden z żołnierzow przebodł bok oszczepem. 39 Jozef prosi Piłatá o ciáło Jezusowe. 40 Ktore wziąwszy z Nikodymem, uwinął w prześcierádło i włożył do grobu.

Jn 14,31 Ale iżby poznał świát że miłuje ojcá, á jáko mnie rozkazał ociec, ták czynię: Wstańcież, podźmy stąd.