Wystąpienia 41-60 z 231
Mt 21,21 A odpowiádájąc Jesus rzekł im. Záprawdę powiádam wam. Jeślibyście mieli wiárę, i nie wątpilibyście, nie tylko to fidze uczynicie. Ale byście też gorze tej rzekli: Podnieś sie, wezmi sie i wrzuć sie w morze, stánie sie.
Mt 22,8 Tedy rzekł sługam swoim. Godyć są zgotowáne. Ale ci ktorzy wezwáni byli, nie byli godni.
Mt 23,3 Przetoż wszytko cokolwiek by wam powiádáli, streszcie i czyńcie. Ale wedle uczynkow ich nie chciejcie czynić. Abowiem powiádáją, i nie czynią.
Mt 23,16 Biádá wam wodzowie ślepi, bowiem mowicie, ktokolwiek by przysiągł przez kościoł, nic nie jest. Ale ktoby przysiągł przez złoto kościelne, winien jest.
Mt 23,18 I ktokolwiekby przysiągł przez ołtarz, nic nie jest. Ale ktobykolwiek przysiągł przez dar, ktory jest ná nim, dłużen jest.
Mt 24,6 Abowiem będziecie słyszeli walki, i domniemánie walk. Pátrzcie ábyście sie nie lękáli. Abowiem muszą ty rzeczy zstáć sie. Ale jeszcze nie jest koniec.
Mt 24,22 I gdyby nie ukrocone były one dni, nie byłoby zbáwione wszelkie ciáło. Ale dla wybránych, ukrocone będą dni ony.
Mt 26,11 Bo záwżdy ubogie będziecie mieć z sobą, ale mnie nie záwżdy.
Mt 26,24 Syn ci człowieczy idzie, jáko nápisano jest o nim. Ale biádá człowiekowi temu, przez ktorego syn człowieczy będzie wydan, lepiej było jemu, áby sie był nie národził człowiek on.
Mt 26,32 Ale kiedy z martwych wstánę, uprzedzę was do Gálileej.
Mt 26,56 Ale to wszytko stáło sie jest, áby sie nápełniły pismá prorockie. Tedy zwolennicy wszytcy opuściwszy go uciekli.
Mk 1,44 I rzekł mu. Pátrzaj byś nikomu nie powiádał Ale idź. Ukáż sie książęciu kápłánow, i ofiáruj zá oczyścienie twoje co przykazał Mojżesz ná świádectwo im.
Mk 2,20 Ale przyjdą dni, kiedy będzie oddalon od nich oblubieniec, i tedy będą pościć w one dni.
Mk 2,22 I żadny nie leje winá nowego w sędy skorzáne stáre. Ináczej wino rozerwie skorzáne sędy, i wino będzie rozláne, i skorniki záginą. Ale wino nowe, w skorniki nowe, wpuszczono ma być.
Mk 3,29 Ale ktoby bluźnił przeciw duchowi świętemu, nie będzie miał odpuszczenia ná wieki. Ale winien będzie wiecznego występu,
Mk 4,17 i nie máją korzenia w sobie. Ale docześni są. Potym gdy przyjdzie zásmucenie, álbo prześládowánie dla słowá, tudzież bywáją zgorszeni.
Mk 6,27 Ale posławszy kátá, przykazał przynieść głowę jego ná misie. I ściął go w ciemnicy.
Mk 6,49 Ale oni gdy ujźrzeli go chodzącego po morzu, mniemáli żeby obłudá byłá. I krzyknęli.
Mk 7,7 Ale mie prożno chwalą náuczájąc náuki i przykazánia ludzkie.