Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: go (1556)

Wystąpienia 41-60 z 529

Mt 17,19 Tedy przystąpili zwolennicy do Jezusá potájemnie, i rzekli mu. Czemuśmy go nie mogli wyrzucić?

Mt 17,23 i zábiją go, i trzeciego dniá powstánie. I zásmucili sie bárzo.

Mt 17,25 Rzekł. I owszem. I gdy wszedł w dom, uprzedził go Jesus mowiąc. Coś sie widzi Szymonie? Krolowie ziemie od ktorich biorą pobori álbo czińsze? Od synow swoich, czy od cudzych?

Mt 18,6 A ktoby zgorszył jednego z málutkich tych ktorzy w mię wierzą, lepiej mu jest iżby mu záwieszono kámień młynu osłowego ná szyji jego, á iżby go zatopiono w głębokości morzá.

Mt 18,15 A jeśliby zgrzeszył przeciw tobie brat twoj, idź skarz go miedzy tobą i onym samym. Jeśliby cie usłuchał, zyskałeś brata twego.

Mt 18,25 A gdy nie miał zkądby wrócił, kazał go pan jego záprzedać, i żonę jego i syny, i wszytko co miał, i wrocić.

Mt 18,26 A padwszy sługá on prosił go mowiąc. Cierpliwość miej náde mną, á wszytko wrocę tobie,

Mt 18,27 zmiłował sie pan nád sługą onym, wypuscił go, i wszytek dług odpuścił mu.

Mt 18,28 A wyszedwszy slugá on, nalazł jednego z towárzyszow swoich, ktory my był dłużen sto groszy, i jąwszy dawił go mowiąc. Wroć coś dłużen.

Mt 18,29 A upadwszy towárzysz on prosił go mowiąc. Lutość miej náde mną, á wszytko wrocę tobie.

Mt 18,30 A on nie chciał, ále szedwszy wsádził go do ciemnice, ażby mu wrocił dług.

Mt 18,32 Tedy wezwał go pan jego i rzekł mu. Sługo złośliwy, wszytekemci dług odpuścił iżeś mie prosił.

Mt 18,34 I rozgniewawszy sie pan jego, dał go kátom, áżby wrocił wszytek dług.

Mt 19,3 I przystąpili do niego Phárizeuszowie kusząc go i mowiąc. Jeśli godzi sie człowiekowi opuścić żonę swoję, z ktorejkolwiek przyczyny?

Mt 20,18 Oto wstępujemy do Jeruzálem, á syn człowieczy będzie wyda(n) książętom kápłáńskim, i doktorom, i zdadzą go ná śmierć

Mt 20,19 i wydádzą go pogánom, ku náigrawániu, i biczowaniu, i ukrzyżowániu, á trzeciego dniá zmartwychwstánie.

Mt 20,29 A gdy wychodzili z Jerychá náśládowáłá go jest tłuszczá wielka.

Mt 21,38 A winiarze widząc syná, rzekli miedzy sobą. Ten jest dziedzic, podźmy zábijmy go, i będziem mieć dziedzictwo jego.

Mt 21,39 A jąwszy go, wyrzucili go z winnice i zábili.