Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mt 24,21 Abowiém ná on czás będzie wielki ucisk, jáki nie był od początku świátá áż dotąd, áni będzie.

Mt 24,24 Abowiém powstáną fałszywi Christusowie, i fałszywi prorocy, i czynić będą znáki wielkié i cudá, ták iżby w błąd záwiedzieni byli, (jeśli może być) i wybráni.

Mt 24,27 Abowiém jáko błyskáwicá wychodzi od wschodu słońcá, i okázuje sie áż ná zachodzie: ták będzie i przyścié syná człowieczégo.

Mt 24,38 Abowiém jáko we dni przed potopem jedli i pili, żenili sie i zá mąż dawáli, áż do onégo dniá którégo wszedł Noe do korabiá:

Mt 25,14 Abowiém jáko człowiek precz odjeżdżájąc, wezwał sług swoich, i dał im májętności swoje.

Mt 25,29 Abowiém wszelkiému májącému będzie dano, i obfitowáć będzie: á temu który nié ma, i to co sie zda mieć, będzie wzięto od niego.

Mt 25,35 Abowiém łáknąłem, á dáliście mi jeść: prágnąłem, á nápoiliście mię: byłem gościem, á przyjęliście mię:

Mt 26,29 Abowiém tá jest krew mojá nowégo testámentu, która zá wielu będzie wylana, ná odpuszczenié grzéchów.

Mt 26,32 Wszyscy wy zgorszenié weźmiecie ze mnie tej nocy. Abowiém jest nápisano: Werze pástérzá, i rozprószą sie owce trzody.

Mt 28,2 A oto sie zstáło wielkié drżenié ziemie. Abowiém Anjół Páński zstąpil z niebá: i przystąpiwszy odwálił kámiéń, i siedział ná nim.

Mk 3,10 Abowiém wiele ich uzdraiwał, ták iż sie nań cisnęli áby sie go dotykáli ile ich miáło niemocy.

Mk 4,22 Abowiém nic nie jest tájemnégo co by sie objáwić nie miáło: áni zstáło sie skrytym, ále iżby ná jásnią wyszło.

Mk 4,25 Abowiém kto ma, będzie mu dano: á kto nie ma, i to co ma, odéjmą od niego.

Mk 5,8 Abowiém mu mówił: Wynidź duchu nieczysty z człowieká.

Mk 6,20 Abowiém Heród bał sie Janá, wiedząc go być mężem spráwiedliwym i świętym: i strzégł go, á słuchájąc go wiele czynił: i rad go słuchał.

Mk 6,50 Abowiém wszyscy go widzieli, i zátrwożyli sie. A nátychmiast mówił z nimi, i rzékł im: Ufajcie, jam ci jest: nie lękajcie sie.

Mk 7,3 Abowiém Pháryzeuszowie i wszyscy Zydowie, jesliby często rąk nie umywáli, nie jedzą, trzymájąc ustáwę stárych:

Mk 7,8 Abowiém opuściwszy przykazánié Boże, trzymacie ustáwy ludzkié, umywánié krużyków i kubków: i wiele innych rzeczy tym podobnych czynicie.

Mk 7,25 Abowiém wnet jáko usłyszáłá o nim niewiástá, któréj córká miáłá duchá nieczystégo, weszłá i upádłá u nóg jego.

Mk 8,38 Abowiém ktoby sie wstydał mnie, i słów moich między narodem cudzołożnym i grzésznym: záwstydza sie go i syn człowieczy, gdy przyjdzie w chwale ojcá swégo z ánioły świętymi.