Wystąpienia 41-60 z 155
Mk 3,14 I postánowił dwunaście áby byli z nim: á iżby je posłał przepowiádáć.
Mk 4,4 A gdy siał, jedno pádło podle drogi, á ptacy powietrzni przyszli i pojedli je.
Mk 4,7 A drugie pádło w ciernie: á weszło ciernie, i zádusiło je, i nie dáło owocu.
Mk 4,16 Tákżeć i ci są co ná opoczystych miejscách są posiani: ktorzy gdy usłyszą słowo, nátychmiast je z rádością przyjmują:
Mk 4,20 A ci są ktorzy ná dobrą ziemię są posiani; ktorzy słucháją słowá i przyjmują je, i przynoszą owoc, jedno trzydziestny, drugie sześćdziesiątny, á drugie setny.
Mk 4,30 I mowił: Komuż podobnym uczynimy krolestwo Boże? ábo ktoremu podobieństwu przyrownamy je?
Mk 5,14 A ktorzy je páśli, zuciekáli, i oznajmili to w mieściech i po wsiách. I wyszli áby oglądáli to co się stáło.
Mk 6,7 I wezwał dwunaście: i począł je po dwu rozsyłáć: i dał im moc nád duchy nieczystymi.
Mk 6,29 Co usłyszawszy uczniowie jego przyszli, i wzięli ciáło jego: i położyli je w grobie. $
Mk 6,33 I widzieli je odjeżdżájące, i poználi mnodzy, i zbieżeli się tám pieszo ze wszech miast, i uprzedzili je.
Mk 6,34 A wyszedszy Jesus ujrzał wielką rzeszą: i był ruszony miłosierdzim nád nimi, iż byli jáko owce nie májące pásterzá: i począł je uczyć wiela rzeczy.
Mk 6,36 Rozpuśćże je, áby się rozszedszy do bliskich wsi i miásteczek, kupili sobie pokármow ktore by jedli.
Mk 6,46 A odpráwiwszy je, odszedł ná gorę modlić się.
Mk 6,48 A widząc je mordujące się wiosły robiąc (bo im był wiátr przeciwny) á około czwartej strażej nocnej przyszedł do nich chodząc po morzu: i chciał je minąć.
Mk 8,3 á jeśli je opuszczę głodne do domow ich, ustáną ná drodze: bo niektorzy z nich z dáleká przyszli.
Mk 8,9 A było tych co jedli, około czterzech tysięcy: i rozpuścił je. $
Mk 8,13 A opuściwszy je, wstąpił zásię w łodź, i odszedł ná drugą stronę.
Mk 8,31 I począł je náuczáć, iż potrzebá żeby syn człowieczy wiele cierpiał: i wzgárdzonym był od stárszych i od Arcykápłanow i od Doktorow, i zámordowány(m); á po trzech dni zmartwychwstał.