Słowo: je (1577) 
Wystąpienia 41-60 z 183
Mt 21,3 [A jeśliby wam co kto rzekł, powiedźcie] iż pan ich potrzebuje: á zárázem pośle je.
Mt 21,14 I przystąpili k niemu ślepi i chromi w kościele: i uzdrowił je.
Mt 21,17 A opuściwszy je, wyszedł precz z miástá do Betanii: i támże nocował.
Mt 23,7 A w rynkach pozdrowiánia, á iżby je ludzkie zwáli Rábbi, Rábbi.
Mt 25,32 I będą zgromádzone przedeń wszytki národy: i odłączy je, jedny od drugich, jáko pásterz odłącza owce od kozłow.
Mt 26,40 Tedy przyszedł do uczniow, i nálazł je śpiące: i rzekł Piotrowi, tákżeście nie mogli jednę godzinę czuć ze mną?
Mt 26,43 A przyszedszy nálazł je † zásię † śpiące: ábowiem były oczy ich ociążone.
Mt 26,44 A odpuściwszy je záś odszedł, i trzeci raz się modlił tyż słowá mowiąc.
Mt 27,10 I dáli je ná rolą gárńczárską, jáko mi postánowił pan.
Mt 27,59 A Jozef wziąwszy ciáło, uwinął je w czyste prześcierádło.
Mt 27,60 I położył je w nowym grobie swoim, ktory był w opoce wykował: i przywáliwszt ku drzwiam grobu kámień wielki, odszedł.
Mt 28,15 A oni, wziąwszy pieniądze, uczynili jáko je náuczono. I rozniosłá się tá powieść między żydy áż do dniá tego.
Mt 28,19 Idąc † tedy † ♣ uczcie wszytki narody nurzájąc je, ná imię ojcá i syná i duchá świętego:
Mk 1,22 I zdumiewáli się ná náukę je(go). Abowiem je uczył jáko májąc zwierzchność, á nie jáko náuczeni w piśmie
Mk 2,13 I wyszedł zásię do morzá: á wszytek lud przychodził ku niemu, i náuczał je.
Mk 2,16 A widząc uczeni w pismie i Fáryzeuszowie jedzącego z celniki i grzeszniki mowili uczniom jego. [Coż to jest iż z celniki i z grzeszniki je i pije?]
Mk 2,23 I przydáło mu się przechádzáć w szábáty przez zbożá, á uczniowie je puściwszy się w drogę rwali kłosy.
Mk 3,14 ♣ I postánowił dwánaście áby byli z nim, á iżby je postawał przypowiádáć.
Mk 3,17 I Jákubá Zebedeuszowego, i Janá brátá Jákubowego, ♣ i názwał je imieniem Boánerges, co jest synowie gromu:
Mk 3,31 Przyszli tedy bráćia i mátká je: á stojac ná dworze, postáli k nie wzywájąc go:
