Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mk 6,3 Izali ten nie jest cieślá, syn Máryjej brát Jákobow i Josephow i Judásow i Symonow? ázaż i tu u nas nie mász siostr jego? i gorszyli się z niego.

Mk 6,17 Abowiem ten Herod posławszy pojmał był Janá, i posádził go do więzienia dla Herodyjády żony Filippá brátá swego, iż ją był pojął.

Mk 7,6 A on odpowiedziawszy, rzekł im: Dobrze Esájasz o was obłudnikách prorokował, jáko jest nápisano: Lud ten usty mię chwali: ále serce ich dáleko jest ode mnie.

Mk 8,12 A westchnąwszy w duchu, rzekł: Przeczże narod ten znáku się domaga? Záprawdę powiedam wam, jeśli będzie dány znák narodowi temu.

Mk 8,35 Abowiem kto by chciał záchowáć duszę swą, stráci ją: á kto by utrácił duszę swą dla mnie i Ewánjelijej; ten ją záchowa.

Mk 9,7 I zstał się obłok ktory je zásłonił: i przyszedł głos z obłoku, mowiąc: Ten jest Syn moj namilszy: tegoż słuchajcie.

Mk 9,29 I rzekł im: Ten rodzaj żadnym sposobem wyniść nie może, jedno zá modlitwá i postem. $

Mk 12,10 Azaście tego pismá nie czytáli; Kámień ktory odrzucili budujący, ten się zstał głową węgielną:

Mk 12,21 I pojął ją wtory, i umárł: lecz áni ten pozostáwił potomstwá. I trzeci tákże.

Mk 13,13 I będziecie u wszytkich w nienawiści, dla imienia mego. Lecz kto dotrwa do końcá, ten będzie zbáwion.

Mk 13,30 Záprawdę powiedam wam, żeć nie przeminie ten rodzaj, áż się to wszytko zstánie.

Mk 14,5 Abowiem mogł się ten olejek przedáć drożej niż zá trzystá groszy, i rozdáć ubogim. I frásowáli się ná nię.

Mk 14,36 I mowił: Abbá, Ojcze, wszytko tobie jest podobno, przenieś ode mnie ten kielich. Wszákże nie to co ja chcę, ále co ty.

Mk 14,44 A dał im był znák, ten ktory go wydał, mowiąc: Ktoregokolwiek pocáłuję, tenci jest: imajcież go, á wiedźcie ostrożnie.

Mk 14,58 Żeśmy my słyszeli jego mowiącego: Ja rozwálę kościoł ten ręką uczyniony, á zá trzy dni inny nie ręką uczyniony zbuduję.

Mk 14,69 A służebnicá ujrzawszy go zásię, poczęłá mowić tym ktorzy stali: Iż ten z onych jest.

Mk 15,39 A widząc Rotmistrz ktory stał przeciwko, iż ták wołájąc skonał, rzekł: Prawdziwie człowiek ten był Synem Bożym.

Łk 1,32 Ten będzie wielki, á będzie zwan synem najwyższego: I da mu Pan Bog stolicę Dawidá ojcá jego:

Łk 1,36 A oto Elżbietá krewna twojá, i oná poczęłá syná w stárości swej: á ten miesiąc szosty jest onej ktorą zową niepłodną:

Łk 2,2 Ten popis pierwszy, był od stárosty Syryjskiego Cyryná.