Słowo: abowiem (1577) 
Wystąpienia 41-60 z 146
Mt 25,42 Abowiem łáknął, i nie dáliście mi jeść: prágnąłem, i nie nápoiliście mię:
Mt 26,9 Abowiem możno tę máść drogo przedáć, i rozdáć ubogim.
Mt 26,11 Abowiem záwsze ubogie mácie z sobą: á mnie nie záwsze mieć będziecie.
Mt 26,28 Abowiem to jest krew mojá ktora jest nowe(go) przymierza, ktora się zá wiele ich wylewa ná odpuszczenie grzechow.
Mt 26,31 Tedy im rzekł Jezus: Wszyscy wy zgorszycie się ná mnie tej nocy. Abowiem jest nápisano, Uderzę pasterzá, i rosproszą się owce trzody.
Mt 26,53 Abowiem mniemasz ábym nie mogł teraz prosić ojcá mego, á wystáwił by mi więcej niż dwánaście wojsk ánjołow?
Mt 28,2 A oto się stáło wielkie drżenie ziemie. Abowiem ánjoł páński ktory był zstąpił z niebá, przystąpiwszy odwalił kámień ode drzwi i siedział ná nim.
Mk 1,22 I zdumiewáli się ná náukę je(go). Abowiem je uczył jáko májąc zwierzchność, á nie jáko náuczeni w piśmie
Mk 3,10 Abowiem ich był wiele uzdrowił, tákże nań upádáli áby się go dotykáli, ile ich miáło ♣ jákie niemocy.
Mk 4,25 Abowiem ktoby miał, będzie mu dano: á kto nie ma, i to co ma, obejmą od niego.
Mk 5,8 (Abowiem mu mowił, wynidź duchu nieczysty z człowieká tego.)
Mk 6,17 Abowiem ten Herod postawszy pojmał Janá, i związał go w ćiemnicy, dla Herodyády żony Filippá brátá swego, iż ją był pojął.
Mk 6,20 Abowiem Herod bał się Janá, wiedząc go być mężem spráwiedliwym i świętym, i pilnował go: słuchájąc go, [wiele czynił,] i słuchał go rad.
Mk 6,50 Abowiem wszyscy widzieli, zátrwożyli się, á nátychmiast mowił z nimi, i rzekł im, tuszćie sobie dobrze: jáćiem jest nie lękajćie się.
Mk 7,3 Abowiem Fáryzeuszowie i wszyscy żydowie, jeśliby często rąk nie umywáli, nie jedzą, trzymájąc ustáwy stárszych:
Mk 7,8 Abowiem opuściwszy roskazánie Boże, trzymaćie podánie ludzkie, umywánie [krużykow] i kubkow, i wiele innych tákowych rzeczy czynićie.
Mk 7,19 Abowiem nie wchodzi w serce jego, ále w brzuch: [i do wychodu wychodzi,] przeczyszczájąc wszytki potráwy:
Mk 7,25 [Abowiem usłyszawszy] o nim niewiástá, ktorej corká miáłá duchá nieczystego przyszedszy upádła u nog jego,
Mk 8,35 Abowiem ktokolwiekby chćiał záchowáć dusze swą stráći ją: á ktokolwiekby utráćił duszę swą dla mnie i Ewánieliey, ten ją záchowa.
Mk 8,38 Abowiem ktoby sie wstydał mnie i słow moich między narodem tym cudzołożnym i grzesznym, záwstyda się tez i syn człowieczy jego, gdy przyjdzie w stawie ojcá swojego z ánjoły świętymi.
