Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: Coż (1577)

Wystąpienia 41-58 z 58

Łk 16,3 I mowił on száfarz sam w sobie, Coż uczynię, gdyż Pan moj odejmuje ode mnie száfárstwo? Kopáć nie mogę, żebráć się wstydzę.

Łk 20,17 A on pojźrzawszy ná nie, rzekł, coż tedy jest to co nápisano, Kámień ktorym pogárdzili budownicy, ten się stał głową w głową?

Łk 23,22 A on po trzecie rzekł im, i coż wżdy ten złego uczynił? [żadnegom przewinienia ná śmierć] w nim nie nalazł: przeto skazawszy go wypuszczę.

Łk 24,17 I rzekł do nich, Coż to są zá rozmowy ktore idąc macie między sobą, á jesteście smętni.

Jn 1,21 I zopytáli go, coż tedy? Heliasz jesteś ty? I rzekł, Nie jestem. Prorokiem jesteś ty? I odpowiedział, nie.

Jn 2,18 Żydowie tedy odpowiedziawszy rzekli mu: Coż zá znák okázujesz nam iż to czynisz?

Jn 6,9 Jest tu chłopię jedno co ma pięcioro chlebow jęczmiennych, i dwie rybce, ále coż to jest ná ták wielu?

Jn 6,28 Rzekli wtedy do niego, Coż czynic będziemy, ábychmy spráwowáli uczynki Boże?

Jn 6,30 Rzekli mu tedy, ktoryż wżdy znák czynisz ábychmy ujźrzeli i wierzyli tobie? Coż dziáłasz?

Jn 6,62 Coż gdybyście ujźrzeli syná człowieczego wstępującego tám gdzie był pierwej?

Jn 7,36 Coż to zá mowá ktorą wyrzekł, Szukáć mię będziecie á nie znajdziecie: i gdzie ja jestem, wy przyść nie możecie?

Jn 9,26 I mowili mu jeszcze, Coż ci uczynił? jákoć otworzył czy twe?

Jn 11,47 Zebráli tedy przedniejszy ofiárownicy i Fáryzeuszowie rádę siedzącą, i mowili, Coż czyniemy? Abowie(m) ten człowiek wiele cudow czyni.

Jn 12,27 Teraz ci duszá mojá zátrwożona jest, I coż rzekę? Ojcze, záchowaj mię od tej godziny. Leczciem dla tego przyszedł ná tę godzinę.

Jn 16,17 Mowili tedy niektorzy z uczniow je(go) miedzy sobą, Coż to jest co nam powieda, Máluczko, á nie ujźrzycie mię: i zásię máluczko, á ujźrzycie mię: k temu, iż ja idę do ojcá?

Jn 16,18 Mowili tedy, Coż to jest co mowi, Máluczko? nie wiemi co powieda.

Jn 18,38 Rzekł mu Piłat, coż jest prawdá? A to rzekszy, wyszedł zásię do żydow, i rzekł im, Ja żadnej winy w nim nie nájduję.

Łk 22,71 A oni rzekli, I coż jeszcze potrzebujem świádectwá? gdyżeśmy sámi słyszeli z ust jego.