Wystąpienia 41-60 z 74
Łk 13,19 Podobne jest ziárnu gorczycznemu: ktore wziąwszy człowiek, wrzucił do ogrodá swego; i urosło, i zstáło się drzewem wielkim, á ptacy powietrzni odpoczywáli ná gáłązkách jego.
Łk 14,1 I zstáło się: gdy Jesus wszedł do domu jednego przedniejszego Pháryzeuszá, w szábát jeść chlebá, á oni go podstrzegáli.
Łk 14,22 I rzekł sługá: Pánie, zstáło się jákoś rozkazał: lecz jeszcze jest miejsce.
Łk 16,22 I zstáło się że umárł on żebrak, á odniesion był od ániołow ná łono Abráámowe. Umárł też i bogacz i pogrzebion jest w piekle.
Łk 17,11 I zstáło się, gdy szedł do Jeruzálem, szedł środkiem Sámáryjej i Gálilejej.
Łk 17,14 Ktore ujźrzawszy, rzekł: Szedszy, okażcie się kápłanom. I zstáło się gdy szli, byli oczyścieni.
Łk 18,35 I zstáło się, gdy się przybliżał ku Jerychu, ślepy niektory siedział wedle drogi, żebrząc.
Łk 19,9 I rzekl mu Jesus: Iż się dzisia zbáwienie zstáło temu domowi: dlatego że i on jest synem Abráámowym.
Łk 19,15 I zstáło się że się wrocił dostawszy krolestwá: i rozkazał wezwáć onych sług, ktorym był dał pieniądze: áby wiedział coby kto urobił.
Łk 19,29 I zstáło się, gdy się przybliżył do Bethphagi i Bethániej, u gory ktorą zową Oliwną; posłał dwu uczniow swoich,
Łk 20,1 I zstáło się: jednego dniá gdy on uczył lud w kościele i opowiedał Ewánjeliją, zeszli się Arcykápłani i Doktorowie z stárszymi,
Łk 23,24 A Piłat przysądził áby się zstáło wedle ich żądánia.
Łk 24,4 I zstáło się: gdy się zátrwożyły dlatego, oto dwá mężowie stánęli przy nich w szátách świetnych.
Łk 24,12 Lecz Piotr wstawszy pobieżał do grobu: á náchyliwszy się ujźrzał sáme prześcierádłá leżące, i odszedł dziwując się sam u siebie temu co się zstáło.
Łk 24,14 á ci rozmawiáli z sobą o tym wszytkim co się było zstáło.
Łk 24,15 I zstáło się: gdy rozmawiáli i społu sie pytáli, że sam Jesus przybliżywszy się szedł pospołu z nimi.
Łk 24,21 A mychmy się spodziewáli iż on miał był odkupić Izráelá: á ku temu wszytkiemu już to dziś trzeci dzień, jáko się to zstáło.
Łk 24,30 I zstáło się, gdy siedział z nimi u stołu, wziąwszy chleb, błogosłáwił, á złamawszy podawał im.
Łk 24,51 I zstáło się: gdy im błogosłáwił, rozstał się z nimi, i był niesion do niebá.
Jn 1,3 Wszytko się przez nie zstáło: á bez niego nic się nie zstáło co się zstáło.