Słowo: álbo (1561) 
Wystąpienia 41-60 z 69
Mk 10,29 Odpowiádájąc Jezus, rzekł: Záprawdę wam powiádam, żaden nie jest ktory by opuścił dom, ábo brácią, ábo siostry, álbo ojcá, ábo mátkę, álbo syny, álbo rolę dla mnie, i dla Ewánjeliej,
Mk 10,40 ále siedzieć ná práwicy mojej, álbo lewicy, nie mojá rzecz jest dáć wam: ále tym ktorym zgotowano jest.
Mk 13,32 A o onym dniu álbo godzinie nikt nie wie, áni Anijołowie w niebie, áni syn, jedno oćiec.
Łk 2,24 a żeby też oddáli ofiarę według opisánia w zakonie Páńskim, parę synogárlic: álbo dwoje gołąbiątek młodych.
Łk 12,29 Przetoż wy nie stárajcie sie co byście jedli, álbo co byście pili, i nie podnoście sie wzgorę,
Łk 12,38 A przyszedłliby o wtorej strażej, álbo przyjdzieli też i o trzeciej straży, á najdzie je ták błogosłáwieni słudzy oni.
Łk 13,15 A odpowiádájac mu Pan, rzekł: Pokryty człowiecze, á zaż káżdy z was w Sobbotę nie odwięzuje wołu swe(go) álbo osłá od żłobu, á nie wodzi go nápáwać?
Łk 14,5 I odpowiádájąc do nich rzekł: Ktorego z was Osieł álbo Woł, wpádnie do jámy, á za go nie wnetże wyciągnie w dzieńże Sobbotni.
Łk 14,12 Mowił też i ku temu ktory go był wezwał. Kiedy spráwujesz obiad álbo wieczerzą, nie wzywaj przyjacioł twoich, áni bráciej twojej, áni powinowátych, áni sąsiádow bogátych, by cie też záś i oni nie odprosili do siebie, á stáłobyć sie oddánie:
Łk 16,13 Żadny sługá nie może dwiemá pánom służyć. Albowiem álbo jednego będzie nienawidzał, á drugiego będzie miłował, álbo sie jednego będzie dzierżał, á drugiego wzgárdzi. Nie możecie Bogu służyć, i bogáctwu.
Łk 17,7 I kto też z was májąc sługę ktory by orał álbo pásł woły, ktory gdy sie wroci z polá rzekłby mu: co rychlej idź siądźże za stoł:
Łk 17,21 áni rzeką: Oto tu (jest) álbo oto ondzie. Bo oto krolestwo Boże w was jest.
Łk 18,29 Odpowiedział im Jezus: Záprawdę wam powiádam, żaden nie jest, ktory opuścił dom álbo rodzice, albo brácią, álbo żonę, álbo syny dla krolestwá Bożego,
Jn 2,6 A było tám sześcioro naczynia kámiennego, ktore stáło wedla oczyściánia żydowskie(go), biorące w sie kożde z nich dwie álbo trzy wiádrá.
Jn 3,8 Duch gdzie chce, wieje á szum jego słyszysz ále nie wiesz skąd przychodzi, álbo do_kąd idzie: Tákci jest każdy, ktory sie národził z duchá.
