Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: ábowiem (1593)

Wystąpienia 41-60 z 80

Łk 8,37 I prosił go wszytek gmin okolicznego kráju Gerázánow áby odszedł od nich: ábowiem byli wielkim stráchem zjęci. A on wsiadszy w łodź, wrocił się.

Łk 9,44 Kłádźcież wy do serc wászych te powieści: ábowiem Syn człowieczy ma być wydan w ręce ludzkie.

Łk 9,49 A odpowiedziawszy Jan rzekł: Mistrzu, widzieliśmy niektorego imieniem twym czárty wyrzucájącego, i zábroniliśmy mu: ábowiem nie náśláduje cię z námi.

Łk 10,7 A w tymże domu mieszkajcie, jedząc i pijąc to co u nich jest. ábowiem godzien jest robotnik zapłáty swej. Nie przechadzajcie się z domu do domu.

Łk 10,13 Biádá tobie Korozáimie, biádá tobie Bethsáido: ábowiem gdyby w Tyrze i Sydonie tákie cudá czynione były jákie się w tobie działy; dawno by siedząc w włosiennicy i w popiele pokutowáli.

Łk 11,6 ábowiem przyjaciel moj przyszedł do mnie drogi, á nie mam co przedeń położyć.

Łk 11,46 A on rzekł: Biádá i wam Zakonnym Doktorom: ábowiem obciążacie ludzi brzemiony ktorych unieść nie mogą, á sámi się jedny pálcem swym nie dotykacie brzemion.

Łk 16,2 A wezwawszy go, rzekł mu: Coż to słyszę o tobie? oddaj liczbę száfárstwá twego: ábowiem już więcej nie będziesz mogł száfowáć.

Łk 16,15 I rzekł im: Wy jesteście ktorzy sámi siebie uspráwiedliwiacie przed ludźmi: lecz Bog zna sercá wásze: ábowiem to co jest u ludzi wyniosłego, obrzydłość jest przed Bogiem.

Łk 16,27 I rzekł: Proszę cię tedy ojcze ábyś go posłał do domu ojcá mego: ábowiem mam pięć bráciej:

Łk 18,16 Lecz Jesus przyzwawszy ich, rzekł: Dopuśćcie dziateczkom przychodzić do mnie, á nie zábraniajcie im tego: ábowiem tákowych jest krolestwo Boże.

Łk 19,5 A gdy przyszedł ku onemu miejscu, pojźrzawszy wzgorę Jesus ujźrzał go, i rzekł do niego: Zácheuszu, zstąp prędko: ábowiem dziś potrzebá mi zmieszkáć w domu twoim.

Łk 20,33 W zmártwychwstánie tedy, ktorego z nich oná będzie żoną? ábowiem siedm mieli ją zá żonę.

Łk 21,4 ábowiem ci wszyścy, z tego co im zbywáło wrzucili do dárow Bożych: lecz tá z niedostátku swego, wszytkę żywność swą ktorą miáłá, włożyłá.

Łk 21,22 ábowiem te dni są pomsty, áby się wypełniło wszytko co jest nápisano.

Łk 21,23 A biádá brzemiennym i piersiámi karmiącym w one dni. ábowiem będzie ścisk wielki ná ziemi, i gniew przeciw ludowi temu:

Jn 5,19 Odpowiedział tedy Jesus, i rzekł im: Záprawdę, záprawdę mowię wam; nie możeć Syn sam od siebie nic czynić, jedno co ujźrzy Ojcá czyniącego. ábowiem cokolwiek on czyni, to i Syn tákże czyni.

Jn 11,47 Zebráli tedy Arcykápłani i Pháryzeuszowie rádę siedzącą, i mowili: Coż czynimy? ábowiem ten człowiek wiele cudow czyni?

Jn 19,31 Żydowie tedy (ponieważ był dzień Przygotowánia) áby ná szábát nie zostáły ciáłá ná krzyżu (ábowiem był wielki on dzień szábátu) prosili Piłatá, áby połamano goleni ich, á zjęto je.

Jn 21,7 Rzekł tedy uczeń on ktorego miłował Jesus Piotrowi: Panci jest. Symon Piotr usłyszawszy iż Pan jest; przepásał się suknią (ábowiem był nági) i rzucił się ná morze.